Danza

O punto impropio [A/S/V] elabora movemento, son e imaxe en tempo real: unha sorte de rexistro e composición auditiva (A), somática (S) e visual (V) que, en exercicio resoante, activa e resignifica a coreografía.

Berro representa o baleiro que supón ser persoas soas e illadas nunha sociedade sen memoria que debe procurar o movemento que lle lembre o seu pasado. Nunha viaxe que conecta os estados emocionais, amosa a importancia de recuperar esa esencia ancestral –a tradición, a terra, a raíz, a familia e a casa– a través da experiencia colectiva, sentindo a transformación na expresión do corpo. 

Estrea en Galicia
Sonoma é unha palabra que non existe no dicionario da lingua española. Con todo, contén as partículas do grego soma (corpo) ou do latín sonum (son): corpo de son e son do corpo.
Sonoma é a certeza de que o virtual e o dixital xa só poden ser superados por unha volta á orixe. 

Flamenco Futuro é unha obra na que o intérprete traballa cun software biomecánico que representa o movemento na pantalla. A obra explora a relación entre o corpo humano, o baile, a súa aprendizaxe e a tecnoloxía. Como esta tecnoloxía pode transformar algúns elementos na aprendizaxe do flamenco?
O único certo é o movemento. A través del, preténdese xerar un espazo para a exploración e a creatividade, analizando o Decálogo Flamenco proposto por unha das figuras máis innovadoras do baile flamenco, Vicente Escudero.

Este solo de danza interpretado pola bailarina Alejandra Balboa fai unha viaxe metafórica ao redor da fraxilidade da existencia humana. A peza busca a esencia común a esta fraxilidade, máis aló das aparencias. É unha proposta radical sempre que busca a raíz espida do acontecer. Afastándose dos adornos anecdóticos dos acontecementos. 

Ceibe é unha obra de baile e música tradicional que afonda na relación entre os roles de xénero e a nosa tradición. Ceibe traballa sobre o xénero e as súas formas de operar en diferentes ámbitos do día a día, incluíndo unha manifestación cultural tan importante como o baile tradicional. Trátase de entender que é o xénero para nós como individuos, como colectivo e tamén como sociedade.

Bailador é unha peza de danza galega contemporánea baseada nas músicas de Berrogüetto. Trátase dunha obra coreográfica que rende unha profunda homenaxe a unha música que non naceu para ser bailada, onde a danza de raíz galega se mestura con outras linguaxes do movemento para darlle un sentido corporal á música dun grupo que transformou o xeito de facer e de entender o son da nosa terra. Bailador reivindica o papel fundamental da muller galega como preservadora e transmisora da nosa sabedoría popular.

Desprovisto é unha aposta pola plasticidade, o flexible e o cambio. Unha obra que mantén a esencia dos anteriores traballos da compañía: un alto nivel técnico acrobático, intérpretes naturais e unha idea central que move a obra, pero que non é imprescindible coñecer para gozar do espectáculo. Ao mesmo tempo, a compañía mergúllase nun novo camiño, pasando do ríxido ao flexible e incorporando tecidos á investigación acrobática e á danza como recurso.

Cando cae a noite e entra a melodía, acéndense as luces para min.

Blues de Medianoite entra, a ritmo de blues, no misterio e a sensualidade da noite, achegándonos ás raíces negras no movemento, na música e nos instintos. A chamada da terra que pon en valor ás grandes mulleres do blues e a riqueza rítmica que ven directamente de África, sempre dende un filtro persoal. Isto é, o MEU blues.

BERRO

É a liberdade de contar sen medo nin ataduras,deixando fluír a inocencia da natureza, a forza ineludible da expresión. A voz interior chama por manifestarse, voar, fóra de nós. É un fío condutor entre o noso interior e o exterior. Baleirarse polo Berro, seguindo pasos ancestrais que veñen sós porque os levamos dentro, dende a orixe. Non escoitar esta voz, non expresala é encerrar corpo e alma. Unha parálise existencial.