Documental ensaio sobre os murais da cidade de Los Angeles. Un retrato das vías de expresión da cultura chicana e unha aproximación á multiculturalidade da cidade californiana. Forma parte dun díptico, xunto co filme Documenteur.
Varda reflexiona sobre o proceso de alienación e marxinación dunha muller divorciada recentemente chegada a Los Angeles co fillo de 8 anos. Documenteur usa moi distintas convencións do cine de ficción e non ficción na súa exploración das relacións entre as persoas e a cidade.
Dúas pezas da serie Walker de Tsai Ming-liang:
- Sin dormir (2015). En 2015, o Festival Internacional de Cinema de Hong Kong propuxo a Tsai Ming-liang realizar a curtametraxe inaugural. Desta vez, escolleu a estación de Shibuya, en Toquio, como lugar principal de rodaxe e convidou o famoso actor xaponés Masanobu Ando a aparecer xunto a Lee Kang-sheng. Dormen por separado nun hotel cápsula e límpanse nun baño público. Os seus corpos fatigados anhelan durmir, pero as súas mentes inquietas impídenlles adormecer.
O «verán do amor» dos 60 tórcese. A obra de culto de Varda contempla a liberdade e o cinema fantasía. Iconas underground como Viva, a estrela da factoría Warhol, e Shirley Clarke (como ela mesma e tamén como alter ego da propia Varda) exploran os límites do soño hippy e mesturan política e xogo.
Tres curtas de grandes cineastas que estudaron nos cincuenta na Escuela Oficial de Cinematografía: Tarde de domingo (Basilio Martín Patino, 1961), El viejecito (Manuel Summers, 1959), Cántico (Agustín Navarro, 1950).
Cativador e experimental, este documental penetra na rica armazón da historia e da cultura xaponesas a través da ollada da arte clásica.
A película desencarta meticulosamente a historia lendaria de Lady Tokiwa, asasinada por uns bandidos cando se dirixía a visitar o fillo samurai, un popular relato no teatro de marionetas inmortalizado en antigos pergamiños pintados hai catrocentos anos e considerados hoxe patrimonio nacional.
Presentación do libro Escuela de cineastas. Las primeras prácticas de los grandes directores del cine español (Cátedra/Filmoteca Española, 2024), de Asier Aranzubía e José Luis Castro de Paz, acompañada da proxección de tres importantes prácticas da escola: La tarde del domingo (Carlos Saura, 1957), Sor Angelina, Virgen (Francisco Regueiro, 1962), En el río (José Luis Borau, 1960).
Tributo a unha figura fundamental na historia do feminismo en Xapón: a escritora, xornalista e activista política Raichô Hiratsuka (1886-1971).
Este é o primeiro de seis documentais que Haneda dedicou a explorar o envellecemento e as negociacións entre cidadáns, autoridades e empresas sobre a práctica dos coidados e o benestar social. Haneda foi pioneira nos anos oitenta en afrontar os problemas da sociedade envellecida antes de que esta noción se popularizase. Aquí introdúcenos na vida diaria dunha institución para pacientes con demencia que defende un enfoque innovador cara aos coidados e á autonomía. A súa cámara non desatende as situacións incómodas, senón que busca abrir ollos e xerar conversas, por dolorosas que sexan.
A vida de Isabel dá un inesperado xiro o día en que a filla Madalen lle pide que visite regularmente a Ramón, que se atopa enfermo. Tras quince anos afastada do seu exmarido, un home ao que ve como a un descoñecido a pesar de que foron familia durante anos, en Isabel comezan a reavivarse resentimentos que cría superados. Con todo, ao acompañar a Ramón no seu momento máis vulnerable, Isabel conseguirá ver con outros ollos o fracaso que viviron para centrarse no presente da súa propia vida.
