Nana está preñada e pouco a pouco decátase de como o seu corpo comeza a cambiar para xa nunca máis volver a ser un, senon dous. Nana ten a sensación de ter subido a un globo aerostático e camiñar polo aire durante nove meses. E máis. O seu bebé nacerá, farase neno, xoven, adulto e pai.
A inesquecible viaxe de Nana, unha viaxe en globo que sobrevoa o terreo insondable do ciclo da vida.
Interpretación: Alicia Trueba
Elenco: Óscar Paez e Dani Blanco.
Onde están cando se lles necesita?
É unha pregunta que estamos afeitos a facernos sobre os amigos, os políticos, a familia, etc..algunha vez eles faian pero os superheroes sempre estarán alí para coidarte. Dous superheroes que están dispostos a todo para axudar, aínda que as cousas non saian sempre como queren. Os seus problemas son os teus problemas, coa crise, a conciliación laboral e familiar faise difícil incluso para eles. No fondo todas somos superheroes.
The Show Moscón é un circo ambulante de "varietés", presentado por un moscón gordo e rollizo. Un marabilloso circo, representado por un armario que abre as súas portas para mostrar os diferentes números que se haxan no seu interior. Nace como homenaxe ás diferentes escolas e técnicas de manipulación, aprendidas ao longo destes anos e utilizadas nos seus distintos traballos de teatro e televisión, así como, a través da inspiración do traballo doutras compañías de teatro e circo como: Hugo & Ines, GaiaTeatro, Cia El retrete de Dorian Grey, Jordi Bertran Company o Mago LiozShem.
SÓ é a traducción ao galego de solo. Esta palabra conecta na nosa cabeza coa tristeza, a morriña, o illamento ... pero SÓ é moito máis que iso. Ten moitas acepcións que hai que unir para entender o concepto deste espectáculo.
Un personaxe único na súa especie. Un personaxe obsesivo, cuadriculado, meticuloso e excéntrico rodeado dun sinfin de obxectos que se escapan ao seu control e cos que xoga para dar forma ao seu mundo.
Soñar para vivir. Vivir para soñar. Soa a melodía dun pequeno órgano. Baixan as luces. Nim, un pallaso cándido, bonachón e inxenuo, no centro da pista, soña e suspira polo corazón de Margot. Margot, a bailarina. Señoras e señores, benvidos a Circlassica!
A fórmula do Cabaré colectivo sempre foi unha das especialidades de PistaCatro. O potencial creativo individual dos compoñentes do grupo fai que a suma dos mellores números e sketchs de cada un dos artistas dean un conxunto de luxo. Os Cabarés de PistaCatro inscríbense na mellor tradición dos espectáculos de variedades, tanto dos circos coma do music-hall, onde se poden mesturar os números de malabares, a canción, os sketchs de humor, os monólogos, as acrobacias e os pasos de claqué.
Proposta fresca e divertida na que dúas limpiadoras ven como a súa rutina é retransmitida coma se dunha competición olímpica se tratara. A cotidianidade narrada coma se estivesen no Tour de Francia ou nos mundiais de natación sincronizada para construir un mundo absurdo e disparatado. O espectáculo conta, ademáis, coa voz en off de Julia Luna, comentarista habitual dos mundiais de natación e dos Xogos Olímpicos de TVE.
Un belo día é un proxecto de vida construído por Doce Duca e Iris. Vida en forma de espectáculo. Doce Duca incorpora o malabar, a manipulación e os equilibrios de mazas cunha linguaxe corporal única e impactante, transmitindo emocións nunha peza que integra e intriga ao público de todas as idades.
Un belo día nace das entrañas e conecta co espectador de maneira primordial, pura e simple. Tras tres anos de traballo chegou o momento de liberalo nas rúas, os teatros, as prazas públicas, as salas e os xardíns.
CALOR inspírase na situación que viven moitas persoas carentes de fogar, viaxeiros involuntarios que se viron forzados a deixar as súas casas, obrigados a marcharse precipitadamente dos seus fogares. Nómades do noso tempo que atravesan o mundo buscando un lugar, tenteando a cegas sociedades e culturas, cidades e pobos estranxeiros...Andantes sen tempo que viaxan coa determinación e a esperanza de atopar un novo fogar.
SÓ é a traducción ao galego de solo. Esta palabra conecta na nosa cabeza coa tristeza, a morriña, o illamento ... pero SÓ é moito máis que iso. Ten moitas acepcións que hai que unir para entender o concepto deste espectáculo.
Un personaxe único na súa especie. Un personaxe obsesivo, cuadriculado, meticuloso e excéntrico rodeado dun sinfin de obxectos que se escapan ao seu control e cos que xoga para dar forma ao seu mundo.
