Monicreques

Fíos é un espectáculo para soñar e non esquecer, porque din que as historias perduran cando as gardamos na nosa memoria e de vez en cando as recordamos para contarllas aos nosos seres queridos. Un taller de costura será o responsable de que diferentes historias acariñen os nosos oídos. Unha modista que cose e cose recibe visitas esperadas e outras inesperadas pedíndolle axuda, coas súas puntadas descubrirá personaxes que penden de Fíos e queren viaxar, soñar, namorarse e contar os seus segredos. 

A cabeceira do Deza celebra a 14ª edición do seu festival de monicreques. Organizado por Viravolta Títeres, o festival convoca en Lalín a seis compañías galegas. Quérese así homenaxear ao primeiro encontro de titiriteros de Galicia, en 1985 en Mondoñedo.

Perino sempre xogaba preto do río, construía pasarelas para cruzalo, balsas para navegar.  Espiaba ás ras e distinguía aos paxaros. Gustáballe soñar mil aventuras aínda que o seu soño principal era facer soar un frautín, como o seu avó. Pero os tempos eran procelosos e non lle alcanzaba o diñeiro para compralo.

O mar, no seu infinito murmurio trae consigo sons,lendas e tamén cancións.

Dende tempos inmemoriais o mar,   ademais de ser unha inesgotable fonte de inspiración para debuxantes, músicos e poetas, agocha historias e aventuras de sereas, piratas e vellos mariñeiros.

A través dos contos e da música, utilizando  monicreques, obxectos, instrumentos e por suposto moita imaxinación sumerxerémonos nun universo tan real como lendario, un mundo mariñeiro do que sabemos algunhas cousas e descoñecemos moitas outras. 

Un mar que, por enriba de todo debemos coidar e respectar.

A Flop encántalle facer tortas e pasteis, pero o que máis lle gosta é comer as galletas que fai a súa nai. Ese día, ao ir coller unha, atopa unha nota: "Deixo estas galletas para a túa avoa. Son desas de chocolate que tanto che gustan. Non collas ningunha". Que non colla ningunha! Co ricas que están! E é que a Flop basta que lle digan que non a unha cousa, para que lle entren unhas irresistibles ganas de facela.

A tranquilidade do fondo do mar vese interrompida por un pequeno peixe e o seu peculiar xeito de falar, o protagonista só sabe dicir Miau!!
O miaño provoca unha airada resposta no resto da fauna mariña, un trío de peixes, un peixe multicolor e un polbo, que só saben dicir NON!
Pero no fondo mariño o politicamente correcto sería dicir Glub!

A representación é un alegato pola tolerancia e a aceptación da diferenza.

A tranquilidade do fondo do mar vese interrompida por un pequeno peixe e o seu peculiar xeito de falar, o protagonista só sabe dicir Miau!!
O miaño provoca unha airada resposta no resto da fauna mariña, un trío de peixes, un peixe multicolor e un polbo, que só saben dicir NO!
Pero no fondo mariño o politicamente correcto sería dicir Glub!

A representación é un alegato pola tolerancia e a aceptación da diferenza.

Rosalia, Jiñol, o Sr. Bulú e o Policia ven alterada a sua vida pola inesperada chegada dun paquete que contén nada máis y nada menos que ... ¡un cocodrilo!
Este é o principio dunha historia dinámica e divertida, contada con títeres de luva, na que as distintas situacións da obra xiran entorno ao comportamento que os títeres teñen co intruso.
A evolución deste conto desemboca nun inesperado final.

O Apalpador é un personaxe da tradición popular galega nado no Courel. Está ligado ás festas do Nadal e góstalle compartir coa xente eses bonitos días.

O Apalpador é un personaxe da tradición popular galega nado no Courel. Está ligado ás festas do Nadal e góstalle compartir coa xente eses bonitos días.