Danza

Gala Fin de Curso de Bailes de Salón no Pazo da Cultura de Narón. 

Festival de danza a favor das persoas refuxiadas en Galicia. 

«Lingua» é a vida que hai na tensión dos movementos lingüísticos e o corpo.
«Lingua» é a tensión entre o abstracto e o concreto. A vida que hai entre a palabra e o musculo.
«Lingua» acontece cando nos falta a palabra, cando a linguaxe non consegue expresar o baleiro, a angustia.
«Lingua» acontece cando o corpo non dá conta de contestar á flexibilidade da linguaxe. Sempre co desexo pulsante de chegar ao outro, comunicar algo que vive dentro dun.
«Lingua» é a lingua como músculo e linguaxe, o corpo como produtor de palabras e silencios.

Unha viaxe apaixonante polos misterios, lendas e tradicciones da cultura galega representados polas/os alumnas/os do centro, a través da danza moderna, contemporánea e clásica.

É unha peza de danza que se apoia sobre as ideas de permanencia e insistencia.

Interpretada por un elenco exclusivamente feminino e construída a partir da sonoridad do corpo das bailarinas, a peza evoca os procesos de transformación e repetición da natureza, sen facer alusión á figuración da escena.

Compañía creada polos premiados e aclamados solistas moldavos Cristina e Alexei Terentiev, e integrada por solistas de Moldavia e Italia entre outros países. O traballo e esforzo adicados durante moito tempo fixeron que este proxecto culmine nunha compañía onde unha depurada técnica e unha excelente interpretación dramática dan vida ás coreografías e partituras máis coñecidas do ballet clásico.O lago dos cisnes é a obra maxistral de Tchaikovsky e do ballet clásico.

Para esta creación de danza, Seydou Boro inspírase na sociedade secreta dos yonyonsés e do seu rito, o boûgô, que permite a quen o practican rirse dos comportamentos conflitivos ou confesar os actos negativos. Baixo os trazos dun personaxe enmascarado, os aldeáns liberan, escoitan, aceptan e respetan a palabra. O Koteba é a forma tradiciomal do teatro da cultura bambara.

"Teño algo importante que dicir pero aínda non se que é" Esta frase eríxese como punto de partida para a nova creación da empresa Elahood. Unha proposta de danzas urbanas baixo unha mirada de creación contemporánea en coprodución co Centro Coreográfico Galego | Agadico. O proxecto Nó envía unha mensaxe contraditoria e anima ao público para descifralo en por si. Aínda que a empresa afirma non ter "nada importante que dicir", na súa peza hai mensaxes contundentes que abordan as necesidades e carencias da situación socioeconómica actual.

VOID VOID VOID é un intento de crear unha paisaxe cósmica onde a acción física e a acción sonora entrelázanse e abordan nun mesmo campo creativo, procedemental e metodolóxico. O proxecto -aínda en proceso- preséntase nun formato performático onde se pensa, obsérvase e actúase no momento oportuno, tendo sempre en conta a súa dimensión sonora e física, as súas variacións e extensións, a velocidade á que se transforma e evoluciona, máis do que podería ser e non é: o espazo imaxinario.

Cando o xornalista do New York Times, Sam Anderson, decatouse da morte do último macho de rinoceronte branco do Norte, colleu un voo a Kenia para observar e narrar con detalle a vida diaria das dúas últimas representantes desta especie, que desaparecería definitivamente da terra unha vez morresen. A imaxe indiferente destes individuos fronte ao destino da súa especie transmitiu ao reporteiro unha sensación de paz, nun momento de incertidume global.