Dous irmáns atópanse no desván da casa familiar depóis de 16 anos sen falarse. En pouco tempo a casa debe ser demolida e Víctor, un humilde policía a punto de retirarse e a súa esposa Esther convocan ao irmán maior Walter, ciruxano de éxito, a un encontro co tasador para decidir o precio dos vellos mobles familiares. Todo vai ben, ata que os recordos fan espertar aos pantasmas pechados nese vello ático.
Josep María Pou poñerase na pel dun Cicerón consumido polo seu desexo de inmortalidade e o anhelo de marcar a posteridade coa súa traxectoria vital. O aspecto familiar e cotidiano atópase co pensamento político e filosófico nesta peza de nova creación, que ofrecerá unha profunda reflexión dramática sobre a realidade política, social e cultural da historia universal.
Din que xusto antes de morrer, ves a película da túa propia vida. Pero Santi Rodríguez viu unha obra de teatro, todo un espectáculo sobre o seu, o seu xeito de enganar á morte e o seu xuramento de gozar desta segunda oportunidade que caeu do ceo, e todo isto ante un teatro para desbordarse, que é o seu, con humor, brillantez e teatro, moito teatro. Traxes, luces, dramaturxia, escenografía, un actor inconmensurable e unha historia incuestionable.
“Adiós Arturo” é un canto á vida e de como hai que vivila intensamente, deixando en evidencia tas convencións sociais e "as tonterías" que nos dificultan o poder facelo. Unha loca comedia con toques surreales na que abunda a participación do público, as sorpresas e moito humor.
Sinopse: Cinco minutos sen respirar retrata os anhelos, o medo e a escuridade que pode albergar unha persoa a través de dous personaxes: Margarita, unha (ex)empregada de banca, e Víctor, supervisor nun supermercado.
A montaxe é unha proposta baseada no traballo de interpretación e cunha dirección escénica que incide nos delirios e nas dualidades propias do mundo de hoxe.
A maquina do tempo è unha peza de teatro que ilustra dun xeito ameno e pedagóxico a historia das civilizacións apoiado cunha escenografía Pepablo Patinho e Montse Piñón farán un recorrido pola historia do mundo.
Sinopse: A doutora Mon e o seu axudante Pe, logran construír unha máquina do tempo coa que nos amosaran a verdadeira historia das civilizacións mandando a Pe e a “algún voluntario ou voluntaria” a distintas épocas da nosa historia.
Elefante Elegante presenta un novo espectáculo na liña do seu traballo xestual e cunha forte compoñente plástica e musical. Patapatúm propón unha reflexión sobre a presenza dos bens materiais nas relacións entre pais e fillos.
Víctor Grande presenta A Vida pasa voando, un espectáculo de monólogos de humor e cancións satíricas na que o cómico fala das súas experiencias vitáis axudado pola súa guitarra e a interacción co público. Humor intelixente, monólogos, parodias de cancións coñecidas e outras de colleita propia.
Dende os problemas que teñen os nenos pequenos para facerlle caso aos seus páis ata as novas tecnoloxías, pasando pola comparación entre Galicia en Estados Unidos. Estes son só algún dos temas dos que se fala neste show fresco e cheo de retranca.
Elenco: Josi Lage e Stephy Llaryora
Margot, a nai de Loló, queda non paro e decide instalarse na casa da súa filla, a un océano de distancia. Pero o que semellaba unha idea xenial que axudaría a xuntar a unha familia desestructurada dende sempre, pronto se transforma en desastre. Como acolle unha filla o retorno da nai? Quen é a nai e quen é a filla cando é esta última a que ofrece casa e sustento? Canto tempo pode pasar ata que esta bomba de reloxería estoupe definitivamente?
Elenco: Stephy Llaryora (única intérprete).
O espectáculo consta de dous partes diferenciadas, cada unha co seu contido e personaxe independente. Parte da súa graza está na transformación dunha a outra parte, así como no uso do castelán e o galego. Pasemos a resumilas e nomealas:
