Teatro

Tres actores. Tres cans. Ou tres actores que fan de can. Sen deixar de ser actores. Sen deixar de ser cans. Están recluídos nun recinto que lles preparou o seu amo. Moi grande, moi cómodo, moi ameno, moi limpo… pero recinto. Ben tratados, ben atendidos, ben alimentados, ben acariñados… pero recluídos. Fóra do recinto está a liberdade. Cos seus desacougos, as súas incertezas, os seus problemas, os seus perigos… pero liberdade. Cada un dos tres afronta o conflito segundo a súa personalidade. Ou segundo a súa canalidade. E todo vai derivando cara unha traxedia… que nunca deixa de ser comedia.

A compañía galega Talía Teatro ocupa durante toda esta semana a carteleira do Salón Teatro de Santiago, onde está a desenvolver pases matinais para escolares de tres dos seus espectáculos, ademais de ter programadas catro funcións xerais dun deles, 'Vida de cans', que poderá verse do xoves 23 ao domingo 26.

Cándido Pazó volve colaborar con Talía como autor e director desta proposta, que Toño Casais, Dani Trillo e Artur Trillo interpretarán sobre o escenario da sede do Centro Dramático Galego ás 20,30 h. do xoves ao sábado e ás 18,00 h. o domingo.

Elenco: Laura Sarasola

Catro é a nova proposta de Caramuxo teatro para primeira infancia. É unha peza visual que xoga coa vida, coas formas, os sons e as texturas... co descobrer a través da danza como linguaxe e canle de coñecemento.

Catro lados ten un cadrado, a miña galleta preferida, as estrelas que vexo dende a miña habitación e catro son os recunchos do meu lugar.

Catro é a experimentación a partir dun número que se repite na nosa vida. Unha experiencia para gozar en familia.

A nova compañía lucense estrease en Lugo coa primeira tradución ao galego de «Poeta en Nova Iork» de Lorca. Tras unha residencia no Salón Teatro do Centro Dramático Galego – CDG – Salón Teatro-  están listos para estrear os días mércores 29 e xoves 30 de xaneiro no Auditorio Municipal Gustavo Freire.

A nave soñadora Oviravai prepara unha nova viaxe para levar a alegría a todos os lugares ameazados pola tristeza e o aburrimento.

Para esa nova aventura, suman a un novo membro, o oso Aurelio.

Elenco: Iria Pinheiro

Sinopse:

Unha muller que leva no seu corpo a pegada da violencia obstétrica sufrida durante o embarazo e o parto, narra a súa historia dun xeito directo, aberto e autocrítico. Un relato construído mentres a ferida segue aberta, porque as secuelas aínda non foron reparadas e o seu testemuño terá toda a visceralidade propia dun caso aberto.

Premio Maria Casares 2019 mellor actriz protagonista e mellor texto orixinal.

Malala é unha artista multidisciplinar. Ten experiencia como monologuista, mestra de cerimonias, e artista de circo en Calle y Sala. Esta peculiar artista é Licenciada en Comunicación Audiovisual. Aprendiz de moito, mestra de nada. Recibe formación en clown e artes escénicas con profesores como Jöns Pappila, Nanny Cogorno, Pablo Pundik o Claudia Contín.

O 28 de marzo de 2005 a vida do médico Marcos Hourmann cambiou para sempre. De madrugada, unha paciente de máis de 80 anos chegou ao servizo de urxencias do hospital onde traballaba. Sometida a un gran sufrimento físico, o prognóstico só dáballe unhas horas de esperanza de vida. A paciente e a súa filla pedíronlle que terminase definitivamente co seu sufrimento. Marcos, saltándose todo o protocolo médico, inxectoulle 50 mg de cloruro de potasio na vea. Morreu aos poucos minutos. E Hourmann fixo unha cousa que nunca fixera ninguén neste país: deixou escrito no informe o ocorrido.

Dous tipos abandonados nas marxes.

As virxes salvaxesé unha comedia sobre a absurda pero necesaria situación de recluír aos nosos maiores en institucións que os atendan e coiden.

Non sempre foi así. Nas culturas rurais, os maiores tiveron sempre unha función, unha ocupación que daba sentido as súas vidas até o final. Máis chegaron as présas e os apuros da cultura urbana e nela, os maiores non teñen cabida, son un estorbo, e preciso desfacerse deles amoreándoos en institucións concibidas para iso.

Nunha destas institucións, varias internas realizan, mesmo sen sabelo nin pretendelo, a súa propia revolución.