A Carballeira de Castro acolle desde o ano 1989 unha das festas gastronómicas máis concorridas do panorama galego, xa que reúne cada ano arredor de 10.000 persoas, que saborean unhas 2.000 racións de tortilla e 1.000 litros de viño. Na romaría non falta o pregón, un concurso-degustación, unha poxa de tortillas gañadoras e unha gran cea na carballeira con actuacións de grupos tradicionais, charangas e orquestras.
O primeiro protagonista da Festa do Pemento é, como é lóxico, o "pemento de Arnoia". Esta hortense oriunda de América adaptouse perfectamente ao lugar. O tipo de chán, microclima e coidado tradicional, unidos á pureza dos manantiais de auga de regadío, producen o chamado pemento de Arnoia.
Na rúa da Calzada instálanse as casetas onde se pode degustar o viño e mercar directamente aos adegueiros, e tamén postos de comida. No ambiente festivo teñen especial relevancia as peñas, grupos de cambadeses que participan na organización da festa e que, ataviados con camisetas identificativas e o seu vaso, sempre disposto para outro viño, animan coa súa troula as rúas e os bares.
Facendo honra á súa condición de porto líder na captura do bonito do Norte, os veciños de Burela e os milleiros de visitantes que recibe nas datas de verán gozan desta xornada gastronómica en torno ao seu famoso peixe. A degustación, amenizada pola música de gaitas, ten lugar nunha carpa instalada no peirao, onde as racións de bonito se presentan de distintos xeitos: en empanada, cocido, asado á grella...
A Sociedade Cultural e Recreativa Ledicia é a encargada da organización desta festa que remata pola noite con bos concertos de música.
A Romaría Vikinga celébrase en Catoira o primeiro domingo de agosto, dende a súa primeira edición no ano 1960. Trátase dunha festa profana, que rememora o papel que desempeñou Catoira na defensa de Galicia fronte ós ataques dos piratas normandos e sarracenos na busca do tesouro da Igrexa Compostelá. A Romaría Vikinga é hoxe patrimonio de tódolos catoirenses, que traballaron duramente e con ilusión para convertela nunha das festas máis famosas e peculiares de Galicia, sendo declararada no ano 2002 festa de Interese Turístico Internacional.
Trátase dunha recreación dunha aldea castrexa e conforma un evento multidimensional con base etnográfica e antropolóxico-cultural que tenta recrear as raizames da cultura e xeitos de vida rurais a partir da cultura castrexa. O festival Oenach emprega unha didáctica museística dinámica e viva, centrada na veciñanza da parroquia de Sedes como dinamizador esencial.
A Romaría da Fraga comezou a celebrarse a principios do século XX, alá polo 1904, nunha illa do Eume, polo que entón era coñecida como Romaría da Insua. Hoxe a illa xa non existe, e a festa ten lugar na carballeira de dona Rita na beira do Eume (forma parte esta paraxe das Fragas do Eume). Ademais das celebracións relixiosas, na noite do día 24 celébrase un festival folk.
Celébrase todos os 25 de xullo poñendo o punto e final ás festas patronais na honra á Virxe do Carme. Os veciños acoden coas súas comidas á ribeira do río Eume festexando o Día de Santiago Apóstolo.
A Festa do Carneiro ao Espeto pon o punto final ás festas de Moraña. O escenario é a carballeira de Santa Lucía. Aquí ásanse ao estilo pampeiro (abertos en canal e con lume de leña), preto de douscentos carneiros. Non se venden racións, senón carneiros enteiros, polo que é unha festa gastronómica na que participan grandes grupos de amigos, previa reserva de mesa.
A capital galega celebra as súas maiores festas na segunda quincena de xullo, cun programa que combina festivais de folclore galego ou de música clásica, concertos de gran formato, pequenos concertos, orquestras, teatro de rúa, teatro de sala, animación na rúa, programación infantil, charangas, humor, danza... para chegar a todos os públicos: a xente miúda, familias e adultos.
Os veciños da parroquia de Esteiro, no municipio coruñés de Muros, organizan o "Gran Prix" de carrilanas. A que fora unha das principais diversións dos nenos da posguerra, as baixadas vertixinosas sobre unha plataforma de madeira montada sobre catro caixas de bolas, adquire nesta localidade a categoría de deporte artesanal (que hai quen cataloga entre os denominados "deportes de inercia").
