Para atopar as orixes das feiras de Paiosaco temos que remontarnos á Idade Media. Co tempo, a máis importantes delas foi coñecida como Feira das Cereixas. As orixes desta singular celebración, a máis importante das festas gastronómicas que se realizan no Concello da Laracha, atopámolas en décadas pasadas, cando a produción das cereixas tiña unha grande importancia especialmente na zona do val do Anllóns.
Un dos produtos máis internacionais da gastronomía ourensá é o pan de Cea, que se elabora seguindo unha antiga receita en fornos artesanais en todo o concello, e que conta, como é corrente en Galicia, coa súa propia festa de exaltación, o primeiro domingo de xullo.
Desde a ermida do Santo Hadrián do Mar divísanse as illas Sisargas, un refuxio natural para as gaivotas e os corvos mariños. Esta paisaxe singular da Costa da Morte imprime a esta romaría un incentivo engadido xa que a pequena capela do século XVI está situada no cabo Santo Hadrián. Ata aquí teñen que subir os infatigables romeiros co santo aos ombros desde a igrexa parroquial de San Xulián en Malpica. Ao amencer, tras o anuncio dos fogos e bombas de palenque, comeza un inesquecible percorrido de cinco quilómetros que pasa por camiños e praias.
Se hai un lugar no que a Noite de San Xoán se vive entusiastamente ese é A Coruña, onde a noite máis curta do ano vai precedida de toda unha semana de actos preparativos. Desde a mañá anúnciase a festa con desfiles de bandas e carrozas de meigas para que a queima da fogueira volva ser un momento máxico e inigualable no calendario anual. O cheiro das sardiñas asadas e do lume envade a cidade a noite do 23 de xuño. Moita xente participa neste rito ancestral de culto ao lume co que se celebra a entrada do verán.
Trátase dun evento singular dedicado á rosa de Quirós, presente nas insignias representativas do concello. Esta festa é o centro dunha ampla variedade de actos culturais e lúdicos, en que se combina a tradición e a música e nos cales participan asociacións culturais e veciñais.
Comezan as celebracións o 13 de xuño coa celebración da festa infantil, continuando o día 14 de xuño co día grande da festa da rosa.
En Lugo ten lugar unha das cerimonias máis lonxevas da tradición popular e relixiosa galega. A Catedral lucense ten o privilexio de ter exposto de forma permanente o Santísimo Sacramento (de aí o caliz e a ostia que aparecen no escudo da cidade) e dende fai máis de tres séculos a cidade réndelle homenaxe cun solemne acto institucional.
O Arde Lucus viu a luz no ano 2002 co obxectivo primordial de rememorar a fundación da cidade de Lugo a través da recreación do seu pasado romano. Ligado ao solsticio de verán, neste acontecemento conxúganse os aspectos lúdicos e culturais coa maior rigorosidade histórica posible. O seu recinto amurallado transfórmase cada ano durante tres días en Lucus Augusti, destacada urbe da Gallaecia romana que ofrece a quen a visita un variado programa de actividades.
Durante catro días, e coincidindo co Corpus (día grande) teñen lugar as Festas da Coca de Redondela. Conta a lenda que preto de Redondela vivía un dragón que de cando en vez se achegaba á vila, raptaba unha rapaza e levábaa á súa cova. Un día, os mozos mariñeiros decidiron encararse co monstro e pelexaron con el ata vencelo e liberar as cativas. Logo, para celebrar a vitoria, danzaron coas súas espadas arredor del.
Desde 1986, Ares celebra o Corpus Christi coa confección de alfombras florais que ano tras ano son admiradas polos milleiros de visitantes que se achegan á vila mariñeira. Os veciños, perfectamente organizados en seis grupos de traballo, son os artífices desta espectacular obra de arte vexetal á que dedican semanas de esforzo e que acada unha lonxitude de máis dun quilómetro.
As rúas céntricas de Ponteareas amañecen o domingo de Corpus tapizadas de espectaculares alfombras florais sobre as que pasará a procesión do Santísimo Sacramento. A tradición, que ten máis de 150 anos de antigüidade, perdura grazas ao tesón dos veciños, que durante a véspera traballan na súa confección. Aínda que tamén son figurativos, a maioría dos deseños son debuxos xeométricos e, en todos os casos, sorprenden pola súa magnitude e o seu colorido. O significado das alfombras, que adoitan ser máis dunha ducia, é profundamente relixioso, xa que se realizan como ofrendas ao Santísimo.
