Arraigada no corazón da poboación de Ferrol desde hai máis de 100 anos, na Festa das Pepidas homenaxéase a todas as mulleres da cidade a través das rondas. Numerosas agrupacións musicais da cidade e a súa comarca participan nesta celebración con valses, danzas e habaneiras, que soan a través dos seus laúdes, mandolinas ou bandurrias.
A vila de Baiona foi o primeiro lugar do Vello Continente en coñecer a existencia dun novo mundo. En 1493 desembarcou nela Martín Pinzón, ao mando da carabela Pinta, coa noticia da existencia doutro mundo e as probas que o corroboraban. En recordo daquel feito histórico, todos os anos ten lugar na praia unha dramatización que comeza co desembarco de Pinzón e a súa maltreita tripulación, cun par de indíxenas traídos das novas terras e produtos alimenticios descoñecidos ata entón nestas latitudes que darían credibilidade ás fabulosas novas do acompañante de Colón naquela xesta.
A Festa do Queixo presenta este ano un festival cunha ampla e variada programación. 3 DÍAS de música para celebrar o 40º aniversario. Todos os concertos serán DE BALDE e terán lugar no campo da feira de Arzúa.
Cada domingo seguinte ao Domingo de Entroido, a vila de Cuntis celebra unha festa que combina a exaltación da gastronomía típica do inverno cos últimos días do Entroido, que nesta localidade pontevedresa simboliza o Enterro do Chapante.
A Festa do Lacón con Grelos de Cuntis é por iso algo máis que a posta en valor dun produto gastronómico, o lacón, galego por excelencia, que procede das extremidades dianteiras do porco. Desde os seus inicios, en 1998, serve para promocionar o seu rico patrimonio cultural e natural.
As xentes de Lestedo, a uns 15 quilómetros de Santiago de Compostela, resístense a rematar o Entroido, e o domingo de Piñata (o seguinte ao martes de Entroido) celebran a Festa da Filloa. O obxectivo que perseguen desde o ano 1984 é popularizar unha das sobremesas máis tradicionais de Galicia, que nas datas de Entroido cobra especial protagonismo nas casas e nos restaurantes.
A androlla é un embutido típico da comarca de Viana, que se fai en tripa gorda, afumada como un chourizo, e reenchida de costela de porco tallada e adobada con carne, todo sazonado con sal, pemento doce e picante e un pouco de allo. Necesita afumarse durante dez días e secarse durante uns dous meses antes de estar lista para cociñar.
As “pantallas” son as estrelas deste Entroido. Estas personaxes ancestrais percorren a vila golpeando dúas vexigas de animais, secas e inchadas como globos, impoñendo a súa lei.
O son do fulión, con bombos, tambores, cencerros e utensilios de labranza metálicos enche a localidade de Manzaneda durante este peculiar pasarrúas de entroido, que nesta localidade é acompañado pola súa personaxe tradicional, a "mázcara".
Son as máscaras emblemáticas do Entroido de Maceda. Unhas figuras pouco coñecidas fóra da zona, pero tan antigas e fascinantes como os seus parentes máis famosos, os peliqueiros de Laza e os cigarróns de Verín. Todos visten dun xeito moi similar, mais o que distingue a simple vista aos felos son as medias negras, en lugar de brancas. A súa vestimenta é en certo modo máis rústico, máis apegado ás orixes.
Vestirse de felo imprime carácter e só poden facelo os homes solteiros. Son por definición espíritos rebeldes e anárquicos, mais en tempo de Entroido eles son a lei.
As orixes do Entroido desta parroquia situada na ría de Vigo remóntanse ata o século XVIII. Aquí, madamas e galáns (mulleres e homes vestidos de branco) e aldeáns representan distintas posicións económicas e roles sociais, tanto mediante as súas vestimentas como pola posición que ocupan nos pases, bailes e exhibicións. Madamas e galáns, moi rechamantes polos seus suntuosos sombreiros e a súa pulcra vestimenta, ocupan a posición social máis elevada, mentres que os aldeáns representan o último elo da cadea e o grupo maioritario. Todos, iso si, van neste Entroido a cara descuberta.
