A carballeira do Convento dos Franciscanos desta parroquia padronesa é o escenario onde se rende homenaxe desde 1978 aos saborosos pementos que, frixidos e ben sazonados con sal, son os reis das tapas máis típicas de Galicia, entre viandas varias e frituras de peixe. Aquí, tras un vistoso desfile de tractores engalanados, ten lugar o pregón da festa e o nomeamento das novas damas e novos cabaleiros da Orde do Pemento de Herbón.
O clima seco e frío da comarca de Paradanta, a altitude ideal e temperatura axeitada: conxugación perfecta para que se curen no seu grao máis óptimo os mellores xamóns, lacóns, chourizos, salchichóns e demais produtos cárnicos de porco. Todo isto unido ao segredo dos xamoneiros da vila conferiron ao xamón da Cañiza a consideración de excepcional.
A parroquia de San Miguel de Reinante en Barreiros reúne desde 1980 a grupos de danza e música folclórica de Galicia, doutras comunidades autónomas e doutros continentes, con motivo da celebración do Festival Folclórico Internacional do Emigrante, que organiza a Asociación Folclórica O Arco da Vella.
Coa distinción de Festa de Interese Turístico Galego, que acadou no ano 2007, recoñécese a súa singularidade, o arraigamento e o valor cultural que a tinguiu en máis dun cuarto de século de vida.
Nesta 34ª edición os grupos participantes son:
A riqueza musical do Courel recobra vida, ano tras ano, nun escenario único no que se citan os tocadores do corno celta, os vellos romances, as cantigas da seitura e outros labores, os brindeiros de voda, gaiteiros e músicos que albergan antiquísimas tradicións.
Ao carón da bicentenaria Ferrería de Seoane, homes e mulleres de todas as idades, moitos deles espontáneos, cantan “a capella” ou interpretan pezas da máis antiga tradición con gaitas, tamborís, tambores, bombos, pandeiretas e algúns singulares instrumentos de percusión que aínda se conservan nestas terras.
Buño é hoxe en día o maior centro oleiro de Galicia, cunha vintena de homes e mulleres dedicados a este oficio que deu sona á localidade desde antano. Uns representan o oficio oleiro máis tradicional, coas súas queimadas, cuncas e viradeiras, e outros beben del e recrean novas propostas. Uns levan toda unha vida cultivando formas e cores tradicionais en pezas de singular beleza e perfecto acabado, co barro branco como único argumento decorativo, e outros son novos oleiros que se abren camiño con pezas de corte moderno.
A festa vense realizando desde o ano 1999 e nace como un evento de exaltación da gastronomía e cultura galega. O propósito desta festa é poñer en valor e tratar de recuperar a especie do Galo Piñeiro con raíces na época celta. Ademais realízase unha mostra cabalar, cada vez máis exitosa, na que participan as mellores égoas e cabalos de pura raza galega e foránea.
As Festas do Monte son as festas máis importantes da comarca, como amosa a súa declaración de Festa de Interese Turístico Galego en 2009. Durante toda a semana organízanse diferentes actividades deportivas, culturais e lúdicas.
O domingo das festas (09/08/2015) as bandas mariñeiras soben ó monte xunto coas familias e visitantes para celebrar unha das máis afamadas romarías enxebres de Galicia. O luns despídense as festas cun concerto de música e cunha espectacular tirada de fogos de artificio.
O festexo iniciouse en 1965, cando no miradoiro foi erixido o monumento o Gaiteiro Galego e foi institucionalizado o Día da Gaita. Os festexos empezan o sábado co pregón, o domingo pola mañá varios grupos de gaiteiros e tamborileiros percorren as rúas da vila; a media mañá fronte a casa consistorial actúan distintas agrupacións folclóricas e a continuación centos de ribadenses e visitantes concéntranse no monte de Santa Cruz para facer a ofrenda floral o Gaiteiro Galego, xantar e gozar da verbena que pecha a xornada.
A programación é a seguinte:
1 de agosto
A Festa de San Fins do Castro, en torno á ermida situada en medio dun belo bosque en Cesullas, debe a súa continuidade ao labor do párroco Saturnino Cuíñas, que foi quen a impulsou nos anos 30. Aquí chegan os romeiros co convencemento de que as augas que emanan dunha fonte nas proximidades cura as verrugas, así que o rito é achegarse a ela e mollarse cun pano que se deixa alí. O milagre sucederá cando sequen os panos.
Os habitantes desta parroquia mariñeira non se poñen de acordo sobre o carácter e as verdadeiras intencións da Maruxaina, un personaxe que protagoniza unha das máis remotas lendas galegas e vive nas illas dos Farallóns. Uns din que é unha fermosa ninfa con corpo de muller e cola de peixe que ten envexa das mulleres dos mariñeiros, e por iso co seu sedutor canto atrae os mariñeiros para gozar da súa compañía. Outros manteñen que ela lles avisa dos temporais e que é unha vella bondadosa.
