Danza

Vinte e cinco metros de colar de perlas, unha cabeza de boi embalsamada, pinzas do pelo e un sinalizador de bicicletas, son os obxectos, ou mellor, os suxeitos (obxectos deslocalizados, desfuncionalizados e subxectivados), dos cales fai uso na performance. Busca o encontro corpo (=carne, simbólico e imaxinario) + obxectos (=presenza simbólica do Outro), desbordamento, superposicións e desprazamentos xeradores dun sentido (dirección e significado) Outro. (Marcela Levi).

MARCELA LEVI

En 2014 Marcela Levi e Lucía Russo deron inicio a un proceso de longa duración que demandaba a participación colaborativa de performers nunha investigación sobre a violencia, entendida e experimentada máis aló das súas connotacións inmediatas de aniquilamento, morte e destrución.

Saír por dentro, dentro do todo, de min. E parar o mundo, o meu. Algo xa respira por min. Coa alegría nos pulmóns e as portas abertas das miñas terras íntimas, móvome, móvome, movo, móvome… E así sigo viva. Así ando argallando para seguir aquí, aquí, aquí, saudando a todo o que se aveciña. Grazas por lembrarme cos teus, onde teñen que estar os meus ollos. Grazas á gravidade por lembrarme sempre onde teñen que estar os meus pés. Así fala Patricia Caballero sobre a súa última creación.

PATRICIA CABALLERO

Ensaio amor é froito da conciliación, a precariedade laboral e o amor.

Tres mulleres novas deciden embarcarse nun proxecto escénico ao redor da lei de Ohm, apropiándose dos significantes que contén; tensión, intensidade e resistencia, para reflexionar sobre os seu diferentes significados e utilizalos como pautas físicas. A maternidade muda os corpos, as necesidades, as prioridades, os recursos e os tempos.

Esta peza de Jérôme Bel é un percorrido pola danza contemporánea a partir da reconstrución da experiencia vital do bailarín Cédric Andrieux, integrante da Merce Cunningham Dance Company durante case unha década.

Cédric Andrieux amosa en Escenas do Cambio 16 fragmentos de movementos e xestos de Trisha Brown, Merce Cunningham ou o propio Jérôme Bel, nun tour de force pola gramática da danza contemporánea mesturada coa narración biográfica do bailarín. O corpo como arquivo e o relato ante o público conforman unha historia xeracional e subxectiva da danza.

Interpretación e creación: Begoña Cuquejo

Planificar a caída é un proxecto de investigación artística no que se abordarán os seguintes conceptos:

O paradoxo. Tomado esta como a imposibilidade da planificación de algo que ocorre espontaneamente, como indica o propio nome do proxecto. 

Dúas bailarinas e dous cables de funambulismo dirixidas por un pallaso.

Up2Down é un espectáculo de danza-circo contemporáneo no que o humor e a danza mestúranse cunha disciplina circense nova en Galicia: O funambulismo; creando un universo singular no que dúas personalidades cohabitan ao redor do arame circense.

Elenco: Marta Alonso e Paula Quintas

Un invernadoiro, flores, plantas e catro personaxes en movemento: estes son os elementos básicos das dúas pezas complementarias de "Pollen Paradise" coas que se propón unha viaxe humorística e poética cara aos imperfectos paraísos que creamos os humanos empuxados polo amor e o desexo.  

Na primeira peza un home tratará de construír á súa medida o seu propio Edén transformando unha planta no seu obxecto de desexo. Ningún experimento amoroso está exento de riscos. Será prudente sacar ao seu belo obxecto amoroso do invernadoiro?

Un sofá que é un tren, unha alfombra convertida en espello, unha montaña de céspede que se move, lámpadas de mapoula e ti e eu! Cal é o teu nome..? Si, o teu, Como te chamas?

Sinopse: Telémaco era dunha materia tan branda que non explotou ao recibir o impacto. A nena durmida volteou o mapa sorrindo, ao tempo que exclamaba: se o universo non ten arriba nen abaixo, porqué aquilo é Norte e isto Sur? Penélope tece e destécese endurecendo a súa sensibilidade... resistindo.. pendurada dos fíos... Sacrifican un año cos cornos dourados para a deusa Atenea. Regresou Ulises, espertade a nena.