Danza

O Ballet Nacional Ruso fúndase  en 1989, cando o  lendario solista do Teatro  Bolshoi de Moscova, S. Radchenko  tenta realizar a súa visión dunha compañía,  que reunise aos elementos máis clásicos das  grandes compañías de Ballet Kirov e Bolshoi,  nunha nova compañía de ballet independente dentro do  marco do ballet clásico ruso. Os principais bailaríns  de toda Rusia forxan baixo dirección de S. Radchenko unha emocionante  compañía, poñendo en escena novas producións de clásicos atemporales como Giselle, Don Quixote, Paquita e Carmen.  

No sin mis huesos é unha peza que conmemora o cuarto centenario da morte de Miguel de Cervantes. Trasládanos a un mundo onírico en que os fantasmas e os pensamentos obsesivos toman un papel fundamental na vida do autor, especialmente sobre a súa estancia en Alxer.

Trátase dunha creación onde se propón reflexionar a través do theatrical breakin como un soldado frustrado conseguiu transformar a enerxía negativa en arte, e como pasou de ser un soldado a ser un dos escritores máis importantes da Historia.

Un espectáculo único con estrelas mundiais do Teatro Mariinsky, Teatro da Scala Milano, San Francisco Ballet, Kremlin Ballet e Russian Classical Ballet, que interpretan algúns dos máis belos e emblemáticos Pas de Deux da danza clásica.

O espectáculo creado por famosa   bailarina   Evgeniya Bespalova é formado por obras mestras do gran repertorio de danza clásica, abarcando distintos coreógrafos como Marius Petipa, Vasily Vainonen, Lev Ivanov, pero tamén Mikhail Fokin e Alexander Gorsky. 

Un momento indescritible e memorable que non quererás perder!!!

In between é ese espazo entre os canons do home e da muller, entre o masculino e o feminino, a definición do xénero non binario, a necesidade de entrar nunha dinámica de xénero fluído que protexa á persoa como tal, máis aló do sexo que poida representar.

Autor e director: Mikel Aristegui

Coreografía e interpretación: Mikel Aristegui, Nuria Sotelo e Rosabel Huguet

Duración: 60 min

Exhibición de diversos grupos de Danza10 studio con fin solidario: recadar para a investigación do cancro infantil. Arte e solidariedade. Evento familiar. Entretido e áxil.

Preparado ata o máis mínimo detalle para que todos gozar e para que se recade o maior importe para destinar a " Nico contra o cancro infantil". Esperámosvos!!

Se che gustan os espectáculos de baile, se nunca fuches pero gustáronche "Fama a bailar", "Mira quien baila" ou "Got talent" gustarache!

4 segundos foi o tempo que lle levou a ese montón de ferros caer sobre o meu corpo. Uns segundos que se converteron en minutos. Uns segundos que, nesta ocasión, sacaron o mellor e máis puro de min. O medo diluiuse para deixar o protagonismo a un corpo áxil e resolutivo. Esta peza fala de accidentes, de risco, da vida e do autocoñecemento. 4 segundos lémbranos ao animal que todos levamos dentro. Ese animal que, en ocasións, pode chegar a salvarnos a vida.  Sobre o escenario no medio dunha néboa densa aparécense dúas figuras humanas, Ela tumbada sobre el, no chan.

Siglo veintiún 

Queremos facer un Tesau   do corpo

Necesitamosv s para remata o  

Imos facelo de de o corpo

Temos q   decidir cómo mapear un cor o

Anan é  é o sistema opera ivo

Ónde está aloxad  ?

Como se insta a?

Est mos entre a tecn loxía e o art 

Orfeo, help

Non hai cobertura

Elenco: Mónica de Nut, Inma Vilanova e Anxela Blanco

SOMA é unha experimentación escénica e matérica que se concentra no estudo do corpo e do movemento como sombra e fragmento. A medida e o peso son expresión da súa potencia e desaparición, a súa necesaria grieta e abismo. Un saír do rito.

Instalación e performance que bailarín, escultor e iluminador comparten, transitando por diferentes estados físicos, conceptos estéticos e calidades de movemento, relacionándose e difuminando roles mediante esculturas, materiais, ambientes, obxectos e coreografías que se van despregando nun espazo conformado ante o espectador.

SinTempo, segundo traballo de Sara Cano, é un só de danza no que a coreógrafa busca crear un espazo escénico propio no que poder desenvolver unha danza anacrónica, feita de pasados, presentes e futuros, unha danza sen tempo... simplemente persoal. SinTempo busca poder falar do paso do tempo, do pasado, o presente, o atemporal, o rápido, o lento, o estático, o que permanece e o que se vai e, en definitiva, das sensacións e reaccións que todo isto produce na creadora neste momento presente que vive o seu corpo e a súa conciencia. 

SER E TERRA . Un estilo de danza que  molla o aire. Velaí outra fecunda realidade artística que chega dende Galicia -absolutamente nova- con raices tan fondas como o propio océano.

  Dicímolo con orgullo. Nos últimos anos os galegos non deixamos de sorprender pola nosa creatividade. Coa Democracia xurdíu a primeira xeración que tivo oportunidade de formarse ben na cultura galega e na cultura universal. Aqueles rapaces regálannos agora unha arte plena, cargada co poder desta Fisterra, e, ao tempo, capaz de emocionar a calquera ser humano.