Tras un minucioso traballo de investigación sobre as doenzas mentais, indagando sobre o seu trato ao longo dos anos e a situación na actualidade, nace a intención de dar visibilidade ás doenzas máis marxinais na comunidade actual: as doenzas mentais. Coa intención de visivilizar unha memoria histórica latente nunhas persoas que ademais de padecer o seu trauma concreto coa enfermidade, sofren outros moitos a causa do estigma, do rexeitamento da sociedade.
Quen es é unha peza de danza das compañías Organ Works e Provisional Danza que, pertencentes a mundos moi distintos (Oriente e Occidente respectivamente), enfróntanse a unha necesidade profunda, vital e esencial: a cuestión da identidade.
Dirección, creación, coreografía e interpretación: Andrea Quintana
O RARO É QUE BAILAR SEA RARO
Bailar é perigoso, ameaza o sistema, complica a situación. A danza incomoda, afecta, descoloca e complexiza os modos de estar hexemónicos. A danza, contaxiosa e invasiva, desestabiliza as lóxicas da palabra, ameaza a linguaxe normativa. Bailar pode ser unha epidemia.
Esta bailarina non ten trucos de maxia preparados. O seu material coreográfico é basto e ás veces incomprensible, fracasa nos xiros coa perna esquerda. Esta bailarina nunca quixo ser Giselle.
“Para facer un universo truncado, tan só precisamos vintecinco paus de madeira ou metal”
VOO é a quinta das pezas creadas por Anxela Blanco. Unha peza de danza acrobática para rúa, unha reflexión familiar sobre as personas desprazadas e a necesidade de unirse para construir unha solución. Arquitectura, Atlas e o desexo de bailar.
Elenco: Marta Alonso e Paula Quintas
Nina Ninette é un espectáculo de danza contemporánea para público infantil e familiar enmarcado na estética do Ballet Triádico de Oskar Schlemmer (Bauhaus, 1922) onde a figura dunha Cincenta (Nina) actual representa a nena oprimida que loita para transformar a súa realidade familiar, escolar, ... converténdose nunha heroina por méritos propios e sen necesidade de atopar un príncipe.
Elenco: María de Dueñas; Victor Colmenero, Alvaro Chior e Manu Lago
MOCAP É UNHA PEZA DE DANZA EN DUAS PARTES NA QUE SE EXPLORA A IDEA DE AUSENCIA DE CORPOS TANXIBLES, EN CONTRAPOSICIÓN AO AUMENTO DE IMAXES DIXITAIS QUE OS SUSTITUEN.
Creación e interpretación: Aina Pascual, Catalina Carrasco, Gaspar Morey
MIRAMIRÓ é UNHA VIAXE Ao COSMOS DA MAN DE JOAN MIRÓ
Unha coprodución do Teatre Principal de Palma e Baal coa colaboración de Successió Mirou e a Fundación Joan E Pilar Miró na elaboración de talleres.
É unha proposta de danza familiar, que pola súa orixinalidade, polo seu labor pedagóxico e, pola súa boa factura, esperamos que encaixe na programación infantil da rede de teatros galega.
O Ballet Nacional Ruso fúndase en 1989, cando o lendario solista do Teatro Bolshoi de Moscova, S. Radchenko tenta realizar a súa visión dunha compañía, que reunise aos elementos máis clásicos das grandes compañías de Ballet Kirov e Bolshoi, nunha nova compañía de ballet independente dentro do marco do ballet clásico ruso. Os principais bailaríns de toda Rusia forxan baixo dirección de S. Radchenko unha emocionante compañía, poñendo en escena novas producións de clásicos atemporales como Giselle, Don Quixote, Paquita e Carmen.
Giselle é unha obra mestra absoluta do teatro da danza do Romanticismo. Foi estreada en 1841 na Ópera de París constituíndose en peza pura e fundamental da danza clásica, tanto polo tratamento dos ideais románticos como polo emprego da máis exquisita técnica teatral do século XIX de Mark Knopfler.
A adrenalina ante o descoñecido, esperta os impulsos máis primitivos de alerta en nós.
Dirección: Leodán Rodríguez e Isabel Sánchez.
Intérpretes: Clara Ferrao, Ignacio García, Leodán Rodríguez e Isabel Sánchez.
