Teño algo importante que dicir pero aínda non se que é
Esta frase sitúase como punto de partida da nova creación da compañía Elahood. Unha proposta de danzas urbanas baixo unha mirada de creación contemporánea.
NÓ convida o público a unha viaxe onírica, estirando e deformando o significado do que se importante.
O espectáculo conta coa estética máis característica da compañía, unha danza precisa, limpa e extremadamente coordinada.
Cada persoa brilla con luz propia entre todas as demais. Neste espectáculo de danza contemporánea vemos a dous intérpretes, dous amigos, dous cómplices que se atopan nunha sala de xogos.
Descobren que hai auga, lume, vento e terra ordenados e á súa enteira disposición.
Natanam significa danza en sánscrito. E ese é o punto de partida deste espectáculo: queriamos dar aos máis pequenos, á primeira infancia, un espazo e un tempo de sensacións a partir da pureza da danza.
Loop é un escenario como un lenzo en branco.
Teatro dentro do Teatro. Danza dentro da Danza.
Marca de “fábrica” de Aracaladanza, a linguaxe, o traballo e os misterios do propio escenario converten a Loop nunha dramaturxia visual, libre como os soños que con imaxes, constrúe o que sempre está por suceder sobre as táboas. Esa é a maxia á que aspira Loop.
Ficha artística
Idea e dirección: Enrique Cabrera
Coreografía: Aracaladanza
Intérpretes: Carolina Arija, Jorge Brea, Raquel de la Plaza, Jonatan de Luis, Aleix Rodríguez e Jimena Trueba
Transmissions é unha conferencia-espectáculo que combina música, audiovisuais, palabra e movemento en vivo para explicar as danzas urbanas en todas as súas dimensións. Ofrece un discurso dinámico e accesible para todos os públicos: tan enriquecedor para expertos como para quen queren achegarse ás danzas urbanas.
O que non se ve expresa a necesidade de unir dous estilos de danza, a tradicional galega e a contemporánea. Contextualizamos a obra nun ambiente “moderno” tal como se enfoca actualmente a nosa sociedade, e que camiña cada vez máis forte cara o empoderamento da muller, algo que consideramos moi necesario tamén no mundo do baile e a danza.
Ficha artística
Coreografía contemporánea: Diego Landín e Erick Pegueros
Coreografía tradicional: Gustavo Couto
Corpo de baile: Iria Calvar e Iria Portos
Grupo instrumental: Cristina Cotilla e Gustavo Couto
Cos mellores bailarins ucranínos dirixidos pola coreógrafa Natalia Kazatska, o Ballet Clásico de Ucraína, recrea con singular maestría as obras claves do ballet universal. Esta compañía emerxente con sede na cidade de Járkov, un verdadeiro referente deste xénero, é a encargada de levar a escena obras maestras como El Lago de los Cisnes, El Cascanueces, Giselle, La Bella Durmiente, etc.
Unha cautivadora historia de amor, o virtuoso dobre papel de Odette/Odile, a forza da música de Tchaikovsky, e un dos máis grandes pas de deux do repertorio do ballet, converten El Lago de los Cisnes nunha experiencia única!Ao longo da súa ampla traxectoria, o Ballet Clásico de Ucraína realizou numerosas e exitosas xiras percorrendo os mellores escenarios de Europa.
Odisea é un espectáculo de danza contemporánea para oito bailaríns creado en coprodución entre O Mercado das Flores e *Os *Teatros da Canle estreada o outubro do 2022. A linguaxe da coreógrafa, Maria Rovira, é tecnicamente esixente, vibrante, expresivo e dotado dun sentido da composición que consegue transmitir os temas que aborda con profundidade e lixeireza á vegada. Por esta Odisea, o traballo de investigación coreográfico céntrase en viáxeo interno e experiencia dos intérpretes, así como na intención da obra en xeral, que é levar ao espectador para experimentar.
Desde este festival búscase a dinamización e promoción da danza contemporánea, ofrecendo espectáculos de pequeno e mediano formato en Claustros e Espazos Abertos de Compostela
Tras case medio século de exilio, España recoñecerá á figura de María Zambrano outorgándolle en 1981 o Premio Príncipe de Asturias de Comunicación e Humanidades e en 1988 será a primeira muller en recibir o Premio Miguel de Cervantes de Literatura.
Rendir homenaxe á figura de María Zambrano como muller, pensadora, creadora a través da palabra danzante, da imaxe, a metáfora e o símbolo dende o pensamento poético, a emerxencia de logos femenino, o desenvolvemento do humano esencial, a transculturalidade, a universalidade.
