Teatro

Galego
Taxonomy Imagen png: 

La Traviata- Camerata Lírica

Camerata Lírica de España, escolleu está obra do xenial compositor por ser a ópera máis representada nos últimos cen anos nos principais teatros do mundo. A súa programación é sinónimo de afluencia e éxito de público e algunhas das súas melodías traspasaron o meramente operístico para converterse en parte da banda sonora da humanidade, como o famoso brinde. A súa fama é tan enorme que calquera persoa, por moi afastada da música clásica que se atope, recoñécea como ópera.

Galego

30 e tantos osos

30 e tantos ósos é unha viaxe de catro mulleres de 30 e tantos anos que, cansas de vivir agochadas baixo carcasas prefabricadas, adoptando condutas alleas, deciden transcender a pel e a carne a través da figura mítica da Loba, para chegar os seus ósos, á materia máis elemental, onde se inscribe a súa historia persoal e colectiva e se atopa, desterrado, o seu potencial máis vital e salvaxe.

INTÉRPRETES: Diana Mera, Merche Pérez, Teté García e Belén Bouzas

DIRECCIÓN EN ESCEA: Diana Mera

Galego

Joan Braun

No noso poboado indio reina a alegría. Un día as vidas de Jon  Braun e a súa irmá  Malintxe sepáranse. A valente irmá é capturada; pero ela nunca se esquecerá de Jon  Braun e as súas orixes.

O pequeno indio decidirá ir buscar á súa irmá.

Intérpretes: Miren Larrea e Valentina Raposo

Dirección: Iván Alonso

Compañía: Anita Maravillas

Público: + 4 anos

Espectáculo sen palabras

Galego

Bebescena 2020: Catro

"Catro" é a nova proposta de Caramuxo Teatro para a primeira infancia, dentro da triloxía dedicada ás formas, que comezou con "Redondo"

Unha peza visual que xoga coa vida, coas formas, cos sons, coas texturas, co movemento...

Catro lados ten un cadrado, catro son as estrelas que vexo desde a miña habitación, catro os recunchos do meu lugar favorito...

"Catro" é a expermimentación a partir dun número que se repite na nosa vida. Unha experiencia para gozar en familia coa danza coma linguaxe, como canle de coñecemento.

Galego

o que segue

"O que segue son eu que o sigo tentando, soñando que conseguirei satisfacer completamente a miña necesidade de comunicación. Non pode existir sen a música nin os xuízos das miñas disertacións sobre a realidade. É un acto de resistencia escénica a través da composición musical, o vídeo, a danza e un relato feroz do cotián e as miñas contradicións entre a arte e a vida".

Galego

Dúas donas que bailan

Unha muller maior, viúva, que soña cunha viaxe a París e con finalizar unha colección de cómics da infancia, para a que só lle falta un exemplar, resístese a abandonar o esfarelado piso no que habita, a pesar das presións dos fillos, cos que non mantén moi boa relación, e tamén da axencia inmobiliaria propietaria do inmoble. Todos eles teñen outros plans para a vivenda. A filla, en tanto non consegue que a nai mude de actitude, contrata unha muller para que vaia facer os labores domésticas na casa dúas veces por semana.

Galego

Liberto

Móvenos a necesidade de explorar as voces infrarrepresentadas do relato co afán de expresarnos e comprendernos. Dende a compañía estamos certas de que a arte é un encontro entre creadoras e público para acertar nas preguntas axeitadas que desbrocen ese camiño.

SINOPSE

Dende unha sala de espera, dúas actrices acompañadas de música en directo interpelan directamente ao público reivindicando o imperfecto, o humano e axudándonos a comprender que a propia morte é parte da vida.

Galego

Páxinas

Subscribirse a RSS - Teatro