Teatro

Pa cama é unha exploración de xogos entre dous amigos que antes de durmirse descobren un mundo de aventuras que lles distrae do soño. A súa predisposición e inxenuidade fan que atopen diversión no máis sinxelo, en todo aquilo que lles rodea, no marco dun ambiente tan acogedor como o é un dormitorio.

Un xogo leva a outro, desde unha pelota ata unhas almohadas que fan de ás para voar, pasando polas sabas axitándose no aire, a toalla enrollándose e desenrollándose, a luz apagándose e acendéndose, e uns pequenos títeres en forma de ollos que se bican.

Paula está moi contenta porque o seu pai regaloulle un xilófono, e para darlle as grazas vai tocarlle unha canción, pero cando empeza a practicar, dunha caixa máxica empezan a saír animais e grazas a eles descubrirá  moitas cousas .
Qué animaliño  é?,  é unha obra para bebés que lles fará gozar, coñecer e recoñecer as cousas que ven ao seu redor .A través de diferentes elementos sensoriais (bolas de la, burbullas de xabón ,confeti, instrumentos, sons …)os máis pequenos da casa gozarán desta  emocionante aventura.

Minia, unha muller agora adulta, chegará este outono a cinco concellos da Rede de Dinamización Lingüística acompañada dos xogos que facía de pequena e de moitas caixas de cartón que atopou no almacén onde enredaba de cativa. Son caixas aparentemente inútiles, pero que a levan a lembrar as aventuras e personaxes que creaba con elas e que lle permiten transformar o espazo en que está nos diferentes ambientes imaxinados.

Un traxe especial para un rei especial. Aquel traxe novo e máxico prometía ser un capricho inigualable, e unha ferramenta perfecta para saber o nivel de intelixencia de calquera habitante da corte. Pero, ¿podía ser certo?, ¿funcionaría?. De algún xeito sí, pero non coma él esperaba.

Unha aventura que fará as delicias de nenos e nenas entre 4 e 8 anos de 21 localidades da Rede de Dinamización Lingüística.

Nino e Mambrú son dous excéntricos limpabotas que interrompen na cidade buscando ao seu próximo cliente, se jactan de ser os mellores no seu traballo e ser respectados no mundo enteiro. Os dous irmáns desenvolveron un estilo único e incomparable na súa profesión, a lustrada. Quen terá a honra de ver os seus zapatos brillar como unha patena?
Nino & Mambrú, os irmáns limpabotas.

Donas e cabaleiras, señoras e señores, picarada toda… Benvidas ao concurso sobre a lingua onde apañamos as palabras coma se fosen berberechos, onde o rotacismo forma parte da banda sonora e o seseo nos ha facer viaxar entre valumada . Se non oístes falar do cínefre, ou non sabedes o que é un día de garabullos, se nunca se pousou en vós unha lagáchima, andade atentas! Abride ben os ouvidos e deixádevos levar por esta música de salitre. Remangade ben o pantalón, que para apañar palabras é preciso mollar os pés! Preparádevos para recoller eses vocábulos que case nunca medran nos libros.

Esta comedia chega a concellos do Camiño de Santiago da man do Fondo de Proxectos Culturais Xacobeo 2021 para contar a historia de Xulia e Román, que acaban de coñecerse e gústanse, pero o traballo, as clases de ioga para liberar o estrés ou de piano para atoparse co eu perdido, os deberes dos nenos (fillos de parellas anteriores), as actividades extraescolares... dificultan a continuidade da súa nacente relación. Como facer cadrar as axendas para quedaren? E, sobre todo, poden asumir algún compromiso máis?

Carabela conta a historia dunha cociñeira dun barco que naufraga na Illa Pequena de Plástico. Está soa, rodeada de peixes mutantes que lle advirten que son tóxicos, de paxaros que non paran de queixarse por ter comido substancias sintéticas e de verteduras que non alimentan. Para aliviar a tristeza, Carabela constrúe unha nena de plástico á que lle conta historias de como é o mundo fóra da Illa Pequena.

Cinco mulleres que comen tortilla é unha comedia delirante e enxeñosa que transporta ao espectador á América dos anos 50 grazas ao humor e a unha coidada posta en escena totalmente inmersiva. Un búnker esmeradamente decorado no que se integra ao público desde que entra pola porta, asignándolle a cada persoa un nome. Cada un dos espectadores é unha máis das irmás, unha máis das viúvas convidadas ao concurso de tortillas de Susan B. Anthony.