Ao achegarse ás películas de Deborah S. Phillips, é importante contemplalas desde unha perspectiva que as pasa. Isto é, pensando en Phillips como unha artista plástica que conta o cinema como un dos seus medios de expresión, do mesmo xeito que o son a pintura, a colaxe, as acuarelas, a litografía, as diapositivas, a performance ou as instalacións. Así o explica ela mesma a Francisco Algarín na entrevista publicada en Lumière, a modo de anécdota dunha das súas proxeccións: «Resulta que había unha persoa que adoita escribir sobre cinema experimental.