Contrastarase as distintas evolucións, situacións e perspectivas sociolingüísticas e glotopolíticas das tres linguas cooficiais das respectivas nacionalidades –do catalán (nos seus diversos dominios, pero con foco en Cataluña), do vasco (nos seus distintos dominios, con foco en Euskadi) e do galego (incluíndo as variedades estremeiras)– e unha lingua sen recoñecemento oficial (o asturiano).
Coordinado por Rafael Doctor, o Encontro de Artistas Novos ‘Cidade da Cultura’ busca favorecer a convivencia entre artistas emerxentes galegos e procedentes doutros lugares, ademais de poñer en contacto aos participantes con outros axentes do sector como críticos, comisarios ou art followers. Unha edición máis, o Encontro trae ao Gaiás artistas e creadores xa consolidados para compartir as súas experiencias e reflexións ao redor da arte: Lois Patiño, Din Matamoro, José Manuel Ballester e Dora García.
As exposicións temporais convertéronse nos últimos anos nunha das principais estratexias de programación dos espazos culturais para dinamizar a súa oferta e atraer a públicos diversos, renovando con cada proxecto a razón para que o visitante regrese.
A súa produción e xestión implican unha serie de procesos que se foron protocolizando de xeito paralelo á profesionalización do sector, xerando unha metodoloxía de traballo. A análise desta praxe é o obxecto das xornadas Produción e xestión de exposicións temporais.
Espazos Sonoros organiza unha xornada de lecer arredor do vizoso patrimonio histórico e natural do contorno do santuario de Abades. A xornada estará organizada en dúas etapas, a primeira delas unha ruta circular que parte de Abades para percorrer diferentes elementos de interese histórico, artístico e natural. Logo do xantar, perocorrase o interesante conxunto relixioso de Abades.
De paso polo decano dos mosteiros galegos, Espazos Sonoros tamén fai unha aproximación á impresionante contorna natural que o rodea. Seguindo o chamado Camiño Real, esta ruta circular parte de San Pedro de Rocas para discorrer por unha verea que conserva os seus muros laterais e o empedrado onde poden verse as rodeiras dos carros que a transitaban antigamente. Este camiño constituía un eixe estratéxico como vía de comunicación cara ás terras de Aguiar e de Ourense.
