O Museo Pedagóxico de Galicia (Mupega) é un museo dependente da Consellería de Educación, Universidade e Formación Profesional, inaugurado en outubro de 2004. A creación do museo supón a materialización dun vello proxecto de 1926 que pretendía fundar un centro museístico galego especializado en materia educativa.
O seu obxectivo fundamental é recuperar, protexer, mostrar e difundir o rico patrimonio educativo de Galicia.
O Museo Massó atópase instalado nas naves industriais da antiga conserveira Massó Irmáns, nas proximidades do porto de Bueu, na ría de Pontevedra e en pleno corazón da península do Morrazo. A idea de crear un museo foi suxerida por Guillermo Marconi durante a visita que realizou en 1928 á Fábrica de conservas Massó. No domicilio da familia quedou sorprendido pola colección de instrumentos de navegación, documentos e libros antigos, obxectos curiosos e maquetas de barcos históricos.
Está situado en pleno centro histórico de Ribadavia, nun palacete coñecido como Pazo de Baamonde ou Casa da Fundación.
Na actualidade, este museo atópase en proceso de remodelación, estando aberto ao público con exposicións temporais centradas no mundo téxtil e a vestimenta, a imaxe e a fotografía manexadas desde unha perspectiva fotoetnográfica, a música popular e outras cuestións ligadas á cultura rural da provincia de Ourense.
Ao longo da historia, o home desenvolveu unha serie de técnicas para capturar peixes ou outros animais que viven na auga, desde a extracción a man ata o emprego de anzois, redes, trampas, arpones ou velenos.
Nesta sala do primeiro edificio pode contemplarse a evolución dalgúns dos métodos e técnicas empregados ao longo da historia para mergullarse, entre outras pezas móstranse traxes de mergullo e pezas como as que se empregaron para tentar recuperar os ?tesouros? da Batalla de Rande.
Na sala atópase unha das pezas estrela do museo, como é a Boia lanzatorpedos de Sanjurjo Badía, submarino construído en Vigo a finais de 1800.
Nesta exposición os asistentes poderán facer unha viaxe pola historia da costa galega desde a prehistoria ata a idade contemporánea, tanto por terra como por mar; viaxando por xacementos costeiros a través dos materiais neles atopados. Ademais, coñeceranse as relacións con outras culturas grazas ás pezas que nos deixaron e tamén terán a oportunidade de mergullarse no fondo do mar para coñecer algúns dos pecios afundidos nas nosas costas e os seus tesouros.
Imaxinemos que dentro do noso planeta hai escondido outro maior, con montañas e ríos, con volcáns e profundas fosas onde a noite é permanente, pois exactamente iso é o que ocorre no noso, xa que dous terzos do planeta terra están cubertos polos océanos, que realmente son outro mundo, do que aínda hoxe, a pesar dos grande avances científicos, coñecemos ben pouco.
O conxunto arqueolóxico e museístico de Viladonga ocupa todo o cume dun monte desde o que se domina un amplo panorama sobre a Terra Chá lucense e as serras de Monciro e de Pradairo e a de Meira. Está situado no concello de Castro de Rei, provincia de Lugo, a 23 km ao nordeste da capital lucense.
A vontade de facer un museo de arte na Coruña xorde a finais do século XIX, aínda que non se creou ata 1922 e non abriu ao público ata 1947. Despois de varias localizacións provisionais, en 1995 inaugurouse no actual edificio de nova planta, obra do arquitecto galego Manuel Gallego Jorreto. Situado no ver solar do convento das Capuchinas, parte do antigo edificio do século XVIII feito por Fernando Casares e Novoa.
O Museo das Peregrinacións e de Santiago é unha institución que, a pesar da súa mocidade, ten unha longa traxectoria. Creado en 1951 por iniciativa de Manuel Chamoso Lamas (1909-1985), o seu obxectivo inicial era abordar a historia da cidade e o fenómeno das peregrinacións. Tras varios anos pechado ao público, abriu definitivamente as súas portas en 1996 como museo de titularidade estatal e xestión transferida á Xunta de Galicia.
