Teatro

Comedia baseada na peza teatral do gran dramaturgo, actor e historiador galego Gustavo Pernas Cora. 

Esta obra podería ser unha reconstrución do noso pasado galaico-caribeño representado en cinco actos nos que diversos galegos, mulatas e negros dan vida a quince personaxes que se desenvolven e transforman segundo van transcorrendo os cambios políticos e sociais en Cuba desde 1886 ata 1990. Escravos africanos, emigrantes e mulatas que mostran coas súas andanzas unha panorámica história en clave de humor.

Tirabeque Ka’avo presenta JoeJufy, The Hunter. Un espectáculo de teatro contemporáneo que profunda no mundo da moda en occidente, facendo evidente a problemática das cadeas de produción, distribución, venda e consumo.

Un espectáculo cheo de simbolismos, desde o vestiario ata a escenografía, que logra unha estética limpa e cativadora como é caracterísitico no mundo da moda, todo isto arroupado pola elegante iluminación de .. Nacho Martín

A compañía Olivas Negras presenta unha comedia familiar de misterio con música en directo, acrobacia e loita escénica. Colombina está farta de traballar de sol a sol e pasar fame, así que lle pide axuda a Arlequín para raptar a bruxa Befana e ter asegurada deste xeito unha boa dose de larpeiradas. Ademais, pedirán cartos polo rescate, o que convence ao avaro Pantalone, que se suma á empresa, pero Pulcinella escoita o plan e xunto co Capitano comezan á súa vez unha busca da Befana para aproveitarse da situación.

Os contos de William Shakespeare fai un percorrido polas obras máis coñecidas do dramaturgo inglés, adaptadas para toda a familia e cunha linguaxe máis próxima. De este xeito, afrontamos tres das pezas máis recoñecidas autor:

• “Romeo e Xulieta”contada con teatro de obxetos,
• “Otelo” convertindo as personaxes da obra nunhas chamativas e coloridas letras e
• “Hamlet”, contado en clave de comedia apartir dun peculiar xogo de cartas no que ninguén pode gañar.

Para nenos e nenas a partir de 4 anos, público familiar.

Espectáculo da compañía de teatro Bucanero.

«Levo sobre o meu rostro cen máscaras de ficción que se suceden baixo o imperio mezquino dunha fatalidade sen transcendencia. Seica o meu verdadeiro xesto non se revelou aínda, seica non pode revelarse nunca baixo tantos veos acumulados día a día e tecidos por todas as miñas horas. Eu mesmo descoñézome e quizá estou condenado a descoñecerme sempre.

Un hotel de primeira sobre o río, recibe o Premio Castelao en 1968 e desprega en tres actos a historia de Ruth, a protagonista, que vive nunha casa rodeada por leiras que ela traballa. Esta propiedade de titularidade compartida coa súa irmá que está emigrada en Europa, está afectada, ao igual que o resto da aldea e o val, por un proxecto urbanístico que pretende converter todo nun hotel cunha área recreativa.

Lope y sus Doroteas fala da vida e da morte, do amor e do celestineo, da sustitución xeracional, do labor creativo e do panorama cultural do XVII. Na obra están presentes relevantes personaxes na vida do dramaturgo: o duque de Sessa, o mozo Calderón, o rei Felipe IV, o enxeñeiro Cosimo Lotti, Juana de Gardo, sor Marcela de San Félix, Marta de Nevares e don Cristóbal Tenorio, pretendente da filla menor e suposto raptor. E é que, na casa madrileña do autor, vaise a montar a maior das comedias!

Unha muller toma a palabra e derrama o seu odio contra o teatro -e polo tanto contra a vida–, manifesta todo o que odia, toda a superficialidade do
mundo, e expresa o seu desexo de que xurda outro tipo de teatro. Unha muller nun espazo intermedio, dividido: ela é a voz que fala da paixón,
do sublime, do sórdido, do escandaloso. Nunha especie de soliloquio-confidencia, expón a súa verdade, sempre ao límite, entre a provocación e o
humor, sobre todo cando fala de si mesma.

Supón un regreso á Traxedia Grega para Atalaia. As súas anteriores montaxes – Elektra, Medea e Ariadna– marcaron a linguaxe teatral de Atalaia. A compañía leva 25 anos adaptando grandes textos do teatro clásico universal sen perder a súa recoñecida linguaxe contemporánea que comezou fai case catro décadas. Por iso en “Elektra.25 queremos conmemorar dita cifra, que coincide cos 25 séculos do nacemento dun dos tres pais da Traxedia Grega –Eurípides-. 
Nesta montaxe trazamos unha ponte entre a Electra dos grandes poetas gregos e quen a adaptou ao século XX: Hoffmansthal e Sartre.