Fernando Villalba ten claras aptitudes, a pesar de non dedicarlle á súa vocación o tempo que quixera, pero adoece dunha proxección axeitada. Artista, galego de adopción, cun talento indiscutible aplicado a unha técnica pictórica tan complexa como delicada e inmediata e tamén menos presente na produción artística de moitos creadores contemporáneos.
A mostra, composta por obras das coleccións de Afundación e Abanca, permite revisar a tradición pictórica da arte galega desde o xénero da natureza morta. Aínda que, nos seus inicios, o bodegón foi considerado un xénero menor, converteuse nun dos xéneros elementais na evolución da pintura galega e mesmo occidental, pois nel maniféstase, de xeito ben acusado, a experimentación estilística que levou á Modernidade.
Permítenos coñecer mellor a obra dalgúns dos mestres da arte española do século XX, entre os cales sobresaen tres grandes xenios internacionais da pintura e que o foron tamén da arte da estampa: Salvador Dalí, Pablo Picasso e Joan Miró.
Unha serie de obras de artistas do talle de Antonio Saura, Antoni Tápies, Eusebio Sempere, Pablo Palazuelo, Luis Gordillo ou Rafael Canogar, entre outros, están presentes nesta exposición, como un recordo á desaparecida galería madrileña Rayuela, unha das principais promotoras nos anos 70 de divulgar a arte contemporánea con edicións serigráficas dos autores máis destacados da época.
Un total de 20 acuarelas en diferentes formatos onde as tintas e o lapis acompañan ao auténtico protagonismo da acuarela, impregnando o algodón dos lenzos de documentos actuais dispares, froito do último ano e medio de traballo.
Catoxo aproveitará os sábados para debuxar ao aire libre e con quen queira acompañalo, na contorna do museo ou na sala mesma.
O traballo de Ángela de la Cruz nútrese tanto de referencias culturais e artísticas coma a pintura de Goya, a arte povera ou os escritos de Jacques Derrida, como de elementos biográficos ou a reflexión sobre o feito pictórico e o espazo. Dende finais dos anos 90 participou en numerosas exposicións individuais e colectivas e o seu traballo está representado en coleccións como a Fundació La Caixa de Barcelona, Moderna Musset de Estocolmo, National Gallery of Vitoria de Melbourne, Tate Collection ou, en Galicia, Fundación Barrié.
É a primeira exposición permanente de arte accesible de Galicia.
Trátase dunha iniciativa pioneira resultado do compromiso da Fundación María José Jove e da Obra Social La Caixa para promover a integración das persoas con diversidade funcional e tamén unha importante ferramenta para a educación e sensibilización do público xeral cara ás persoas con discapacidade.
O artista ferrolán Paco Casal amosa no concello onde reside parte da súa obra, 24 pezas dominada principalmente por paisaxes e mariñas, coas técnicas do acrílico á espátula.
Con esta mostra, realizada con obras dos fondos do Museo, a Fundación Granell continúa a súa actividade expositiva que conmemora a celebración do seu 20 aniversario (1995-2015).
Revisar a obra de Philip West, supón un exercicio de complicidade co discurso vital do propio creador. O relato sérvese nun corto período de tempo, como unha película corta na que o principal protagonista é o artista camuflado, fundido en animais, polos que non sentía un especial aprecio.
The Translator’s Voice [A voz do tradutor], explora a cambiante relación entre linguaxe e identidade no contexto da globalización. O proxecto formula en que medida a crecente necesidade de traducións en todos os niveis da vida social, económica e cultural, pode ser considerada non só un desafío ou unha ameaza, senón tamén unha fonte de creatividade e experiencia, e ao mesmo tempo lugar de actividade subversiva e crítica.
