Teatro

Dirección: Sergio Macías
Elenco: Tone Martínez, Bea Campos, Omar Ferrín e Martín Martínez

Autora: Adela Turín

Directora: Paula Carballeira

Sinopse: Illada nun xardín, Margarita é a única elefanta do grupo que non consigue que a súa pel sexa de color rosa caramelo. Cando os seus pais desisten desa idea descubrirá o significado da libertade, e abrirá o camiño da igualdade para as súas compañeiras.

Un espectáculo para nenas e nenos onde se lle dá a volta a roles e estereotipos de xénero.

Un avión, propiedade dunha compañía cutre, sofre repetidas demoras. Viaxan neste voo unha serie de personaxes estereotipadas reflexo da sociedade actual. Entre a pasaxe atopamos unha política que desprestixia a súa profesión, unha representante da Unidade de Delitos Económicos e Fiscais, unha actriz en decadencia, unha monxa activista, unha mística muller allea ao que pasa no mundo. O persoal de voo, formado por maleducadas traballadoras dunha compañía de pouca monta, que intentan conectar co patio de butacas.

Seis personaxes, tres parellas, seis situacións pouco realistas para personaxes que poden chegar a selo e que, como o resto do universo, teñen unha materia atragantada: o amor. Historias independentes que se unen na escena final, na esencia dos personaxes que non nas historias… Non hai nomes, non nos importan… Tampouco importa se se trata dos mesmos personaxes nun "antes" en nun "despois", que todos temos de denominador común a tara emocional, nun ou noutro plano… Importan os feitos e, por suposto, pasalo ben para que todo o mundo se contaxie. 

La sesión final de Freud é unha obra que transcorre en Londres o día no que Inglaterra lle declara a guerra a Hitler. Nesta xornada crucial para occidente, Sigmun Freud, o pai do psicoanálise, con 83 anos, recibe a Clive Staples Lewis, de 40 anos, prometedor catedrático da Universidade de Oxford. O encontro ten lugar o 3 de setembro de 1939 no número 20 de Maresfied Gardens Hamstead, no despacho que Anna, a filla de Freud, decorou a imitación da consulta de Viena, cidade que abandonou a familia en 1938 ante a amenaza nazi.

La ramita de hierbabuena cóntanos algo que case todos, sendo nenos, vivimos algunha vez: O recado ao que a nosa nai nos enviaba, acompañando sempre a recomendación de volver pronto. Sólo o conseguiamos ás veces, aínda que sempre o intentabamos. Como o intenta Asterio, o Comotellames, a pesar das continuas bromas que lle gastan os acontecementos empeñados en se converter en sorprendentes aventuras: Unhas divertidas, outras amargas e todas elas convertidas en obstáculos para a súa volta.

And then there where none (E non quedou ningún) é, segundo a propia autora, a súa mellor idea.

Dúas exploradoras despois das súas longas viaxes, quedan de reecontrarse no lugar que elas ben saben e a hora que xa saben para intercambiar historias das súas aventuras.

Para 20 nenos e nenas de 4 a 12 anos.

Protagonizada por Xosé A. Touriñán e David Amor.

Amigos é unha comedia sobre a amizade e o amor, dous ingredientes que todo o mundo quere para a súa vida, pero que se se mesturan, moitas veces, estoupan. Nacho, Ángel e María. Dous homes e unha muller e claro, polo menos, un par de historias de amor. Eles son tres amigos, dos de toda a vida, tres amigos inseparables... Ou ao mellor non.
Un xiro inesperado deixará patas arriba a vida dos protagonistas, que terán que ver a súa amizade doutra maneira.

Ojos de Agua. Trátase dun monólogo baseado en: La Celestina, de Fernando de Rojas, con Charo López no papel protagonista xunto a dous dos membros da compañía Ron Lalá: Yayo Cáceres (dirección) e Álvaro Tato (dramaturxia).

Ojos de Agua reúne os pasaxes máis inolvidables da obra inmortal de Fernando de Rojas; un monólogo sobre o tempo gozado e perdido, o sexo como pracer e arma, a beleza como agasallo e condena, a alegría de vivir, a pesar de todo.