Ficha artística:
Autoría: Laila Ripoll
Dirección: Etelvino Vázquez
Tradución: Xosé Manuel Pazos
Escenografía: Pablo Giráldez "O Pastor"
Iluminación: Salvador del Río
Son: Anxo Graña
Vestiario: Julia Abal e Sonia Rúa
Música: Anxo Graña
Elenco: Casilda Alfaro, Machi Salgado
e Pepa Barreiro
Ficha artística:
Autoría: José Saramago
Dirección e dramaturxia: Ánxeles Cuña
Cinematografía: Jorge Coira, Gaspar Broullón
Escenografía: Suso Montero
Iluminación: Baltasar Patiño
Caracterización: Raquel Fidalgo
Vestiario: Fina Calleja
Espazo sonoro: Renata Coda Fons
Elenco: Vicente Montoto, Fina Calleja, Sabela Gago, Jorge Casas, Fernando Dacosta, Elena Seijo, Nate Borrajo, Josito Porto e Xavier Estévez
Ficha artística:
Autoría: Fernando Epelde
Dirección: Marta Pazos
Escenografía: José Capela
Iluminación: Rui Monteiro
Vestiario: Fany Bello
Música: José Díaz e Hugo Torres
Elenco: José Díaz, Marta Pazos
e Hugo Torres
Ficha artística:
Autoría: Alex Sampayo e Borja F. Caamaño
Dirección: Alex Sampayo
Escenografía: Suso Montero
Iluminación: Carlos Álvarez-Ossorio
Maquillaxe e perruquería: Chicha Blanco
Elenco: Mela Casal, Ernesto Chao
e Guillermo Carbajo
Dirección: Sergio Macías
Elenco: Tone Martínez, Bea Campos, Omar Ferrín e Martín Martínez
Autora: Adela Turín
Directora: Paula Carballeira
Sinopse: Illada nun xardín, Margarita é a única elefanta do grupo que non consigue que a súa pel sexa de color rosa caramelo. Cando os seus pais desisten desa idea descubrirá o significado da libertade, e abrirá o camiño da igualdade para as súas compañeiras.
Un espectáculo para nenas e nenos onde se lle dá a volta a roles e estereotipos de xénero.
Un avión, propiedade dunha compañía cutre, sofre repetidas demoras. Viaxan neste voo unha serie de personaxes estereotipadas reflexo da sociedade actual. Entre a pasaxe atopamos unha política que desprestixia a súa profesión, unha representante da Unidade de Delitos Económicos e Fiscais, unha actriz en decadencia, unha monxa activista, unha mística muller allea ao que pasa no mundo. O persoal de voo, formado por maleducadas traballadoras dunha compañía de pouca monta, que intentan conectar co patio de butacas.
Seis personaxes, tres parellas, seis situacións pouco realistas para personaxes que poden chegar a selo e que, como o resto do universo, teñen unha materia atragantada: o amor. Historias independentes que se unen na escena final, na esencia dos personaxes que non nas historias… Non hai nomes, non nos importan… Tampouco importa se se trata dos mesmos personaxes nun "antes" en nun "despois", que todos temos de denominador común a tara emocional, nun ou noutro plano… Importan os feitos e, por suposto, pasalo ben para que todo o mundo se contaxie.
La sesión final de Freud é unha obra que transcorre en Londres o día no que Inglaterra lle declara a guerra a Hitler. Nesta xornada crucial para occidente, Sigmun Freud, o pai do psicoanálise, con 83 anos, recibe a Clive Staples Lewis, de 40 anos, prometedor catedrático da Universidade de Oxford. O encontro ten lugar o 3 de setembro de 1939 no número 20 de Maresfied Gardens Hamstead, no despacho que Anna, a filla de Freud, decorou a imitación da consulta de Viena, cidade que abandonou a familia en 1938 ante a amenaza nazi.
La ramita de hierbabuena cóntanos algo que case todos, sendo nenos, vivimos algunha vez: O recado ao que a nosa nai nos enviaba, acompañando sempre a recomendación de volver pronto. Sólo o conseguiamos ás veces, aínda que sempre o intentabamos. Como o intenta Asterio, o Comotellames, a pesar das continuas bromas que lle gastan os acontecementos empeñados en se converter en sorprendentes aventuras: Unhas divertidas, outras amargas e todas elas convertidas en obstáculos para a súa volta.
