A Chungatrona
“A CHUNGATRONA”
Despois de rodar por toda Galicia co seu primeiro espectáculo, Peter Punk crea un novo conxunto de rutinas, que confirman a súa intención de converterse nunha referencia do novo circo galego como pallaso.
“A CHUNGATRONA”
Despois de rodar por toda Galicia co seu primeiro espectáculo, Peter Punk crea un novo conxunto de rutinas, que confirman a súa intención de converterse nunha referencia do novo circo galego como pallaso.
Espectáculo de Peter Punk. Un traballo unipersoal deste recoñecido pallaso galego, no que mantén a súa esencia e o humor irreverente co que se deu a coñecer. E onde da mostra da súa veterania e madurez, tras máis dunha década de traxectoria profesional.
Peter Punk non contaba con que as cousas sempre poden ir a peor. Na súa nova aventura, non lle queda outra que afrontar o seu fracaso. Pero está disposto a todo pola risa do público.
Este é o primeiro espectáculo no que Peter Punk comeza a súa andaina como pallaso. E no que se perfila a súa personalidade divertida e irreverente, que fará as delicias d@s cativ@s e tamén dos maiores, creando un universo propio no que a linea de traballo é a diversión, o xogo e unha visión do mundo moi persoal.
Mostrará a súa destreza (ou non) con elementos que van aparecendo da súa maleta: pelotas, un prato chinés, fachos de lume e o clásico tartazo reinventado ao máis puro estilo deste irreverente pallaso internacional.
Henriko é un peculiar feiticeiro, mago, bruxo, ¿charlatán? que sente que realiza trucos increibels. Proezas que superan o entendemento humano. Pero en realidade é unha fraude de mago ao que mesmo os nenos lle cazan os trucos. Aínda así, sendo o único que segue crendo na súa maxia, ten a caradura de continuar có espectáculo como se todo estuviese a saír segundo o planeado. Pero trala aparencia deste desastroso feiticeriro agóchase un veterano malabarista que realizará arriscados xogos con coitelos e perigosos equilibrios.
Neste espectáculo o público asistirá a unha boda! Esta cerimonia busca ser un momento de humor e de reflexión. De reflexión dos roles de xénero, das novas tradicións: o puro para os homes e o lanzamento olímpico de ramo para as mulleres; se o amor é un acto de rebeldía. Neste espectáculo, coma en calquera boda, hai equilibrios con tarta, malabares, clown… Agardamos por vós para a nosa celebración!
Un equilibrio entre o animal e o humano, unha danza entre o inútil e o belo. Tres personaxes constrúen e destrúen o presente sen máis obxectivo que desafiar ao aburrimento. Coñécense tanto que non necesitan falar. Habitan un mundo no que pasou algo, pero non sabemos o que. Buscan dentro de latas un pouco diso, que ao compartirse multiplícase. Unha invitación para xogar indiferentes a calquera pensamento. Un momento de felicidade compartida, cun pé neste mundo, e outro nunha terra sen tempo.
Proyecto Tránsito é a unión dunha forza da natureza e unha enerxía única en escena, encarnada pola sevillana Clara Raíña, e o enorme talento, intuición e oficio da directora de escena Ana Donoso Moura.
Candonas nubes vemos unha tartaruga, tartaruga é unha pareidolia?. Unha pareidolia é un efecto psicolóxico que fai a nosa mente para darlle orde ao caos, poñer nome e forma a aquilo que o noso cerebro non recoñece. 361 GRAOS, é nosa propia pareidolia da Teoría do Caos.
“The Show Moscón” é un circo ambulante de “varietés”, presentado por un moscón gordiño. Un marabilloso circo, representado por un armario que abre as súas portas para mostrar os diferentes números que se haxan no seu interior.
Este é o primeiro espectáculo no que Peter Punk comeza a súa andaina como pallaso. E no que se perfila a súa personalidade divertida e irreverente, que fará as delicias d@s cativ@s e tamén dos maiores, creando un universo propio no que a linea de traballo é a diversión, o xogo e unha visión do mundo moi persoal.
Mostrará a súa destreza (ou non) con elementos que van aparecendo da súa maleta: pelotas, un prato chinés, fachos de lume e o clásico tartazo reinventado ao máis puro estilo deste irreverente pallaso internacional.
Voltamos ás orixes para reconstruír unha memoria común.
Costumes sen sentido aparente, pero que dan lóxica á nosa forma de ser.
Seis corpos en xogo, seis mundos.
Á deriva cara a unha realidade conxunta e compartida.
Onde nos coidamos, nos empurramos, nos deslizamos, nos portamos.
Os portes acrobáticas e o canto como oportunidade para deformalo todo e convidarvos a coñecer moi de preto as nosas peculiaridades.