El cuello de la jirafa
Elenco: Ana Vallés, Baltasar Patiño, Enrique Gavilán, María Roja, Mónica García, Óscar Codesido.
Elenco: Ana Vallés, Baltasar Patiño, Enrique Gavilán, María Roja, Mónica García, Óscar Codesido.
A protagonista desta produción é Rosalía de Castro.
Utilizando monicreques de mesa e as ferramentas da narración oral tradicionais, danse a coñecer pasaxes da vida e algúns dos poemas de Rosalía, da man da actriz e titiriteira Larraitz Urruzola.
Xogando a crear atmósferas poéticas, situacións que xorden da transformación dos obxectos e espazos, contribuíndo a iniciarse no mundo da poesía, dos contos e do teatro a través da inventiva, da creación efémera e espontánea.
Manuel de Paderna é un home que posúe o enfeitizo poético e o dominio da palabra que fai parar as augas dos ríos, variar a situación dos mares, abrollar as fontes ou curar as persoas. Hai quen di que mesmo os paxaros suspendían os seus voos e ficaban inmóbiles no aire para aprenderen o seu canto e melodía... Manuel de Paderne é algo poeta, tamén traballa de barbeiro e de alguacil municipal. A partir dos textos de Manuel María construímos unha viaxe divertida e curiosa a través de varias historias que lle acontecen a este máxico personaxe
Tres compañeiros de piso orbitan compartindo espazo e soidade. A enerxía que conteñen no seu interior marcará os seus destinos. As cousas máis simples, as veces son as máis difíciles de conseguir, os nosos esforzos pérdense na noite como o refulxir dun lucecú que titila até esmorecer, cando non acada a resposta buscada. A órbita do lucecú explora as relacións humanas nunha viaxe curiosa e divertida a través de Marte, Nikola Tesla e os lucecús.
Este espectáculo formarte daa programación da Rede galga de teatros e auditorios.
Tres compañeiros de piso orbitan compartindo espazo e soidade. A enerxía que conteñen no seu interior marcará os seus destinos. As cousas máis simples, as veces son as máis difíciles de conseguir, os nosos esforzos pérdense na noite como o refulxir dun lucecú que titila até esmorecer, cando non acada a resposta buscada. A órbita do lucecú explora as relacións humanas nunha viaxe curiosa e divertida a través de Marte, Nikola Tesla e os lucecús.
Tres compañeiros de piso orbitan compartindo espazo e soidade. A enerxía que conteñen no seu interior marcará os seus destinos. As cousas máis simples, as veces son as máis difíciles de conseguir, os nosos esforzos pérdense na noite como o refulxir dun lucecú que titila até esmorecer, cando non acada a resposta buscada. A órbita do lucecú explora as relacións humanas nunha viaxe curiosa e divertida a través de Marte, Nikola Tesla e os lucecús.
“As palabras non son boas nin malas, o que importa é como se usan. As únicas malas palabras son aquelas que calamos.”
Esta é a historia de Flor una escritora que dende o seu escritorio, cóntanos como descobreu o segredo mellor gardado polos seus pais: a súa adopción. Cando tiña 9 anos, a Flor e ao seu amigo o Pelos encantáballes buscar “malas palabras” no diccionario. A mesma curiosidade levou a Flor a averiguar que os seus pais non eran os seus pais, que os seus avós non eran os seus avós, que os seus tíos, non eran os seus tíos… Flor era adoptada.
O punto de partida de A filla de Woody Allen é o inicio dunha viaxe da protagonista na procura de seu pai, do cal só sabe que vive en Nova Iork e que lle manda un agasallo cada ano polo seu aniversario. Estes agasallos son tesouros para ela e constitúen un crebacabezas co que foi construíndo un mito que a acompaña no seu desenvolvemento vital. Atoparse con ese mito revélase como a vía para acadar a felicidade, pero tamén supón unha fuxida dunha vida cotiá insatisfactoria. Ela loita. É incansable. É vitalista. E pon todas as súas esperanzas nese ser descoñecido.
O punto de partida de A filla de Woody Allen é o inicio dunha viaxe da protagonista na procura de seu pai, do cal só sabe que vive en Nova Iork e que lle manda un agasallo cada ano polo seu aniversario. Estes agasallos son tesouros para ela e constitúen un crebacabezas co que foi construíndo un mito que a acompaña no seu desenvolvemento vital.
Atoparse con ese mito revélase como a vía para acadar a felicidade, pero tamén supón unha fuxida dunha vida cotiá insatisfactoria. Ela loita. É incansable. É vitalista. E pon todas as súas esperanzas nese ser descoñecido.
Eroski Paraíso é a historia dunha parella que se coñece a finais dos 80 na sala de festas Paraíso de Muros. Logo o Paraíso pechou, eles casaron e formaron unha familia. Agora os dous traballan nun supermercado dunha gran cadea de alimentación que abriron xusto no mesmo local que ocupara a discoteca. A historia que separa aquela sala de festas deste supermercado cóntase desde a ollada do seu fillo/a que, mirando aos seus pais a través do obxectivo dunha cámara, trata de reconstruír a vida que nunca chegaron a ter.