Teatro

Un espectáculo sobre as emocións destinada ao público familiar.

Que é iso que sentimos e que as veces nos desborda, que incluso se apodera de nós de xeito que non nos deixa pensar con claridade. Cando nos preguntaban de pequenas "pero que che pasa? " As veces non sabíamos que contestar, e incluso tardamos moito tempo en averigüar de que emoción se trataba. Descubrimos que ao saber o seu nome e como se manifestaban en nós puidemos manexalas moito mellor e incluso facernos máis empáticas coas emocións dos demais.

Un ano máis o Concello de Castro de Rei e a Escola Municipal de Teatro de Castro de Rei organizan a mostra de teatro na que participan as escolas municipais de teatro de Vilalba, A Pontenova e Castro de Rei ofrecen a representación das obras seguintes:

Venres 19: A Escola Municipal de Teatro de Vilalba representa a obra "2015, Odisea no Teatro".

Sábado 20: A Escola de Castro de Rei representa a obra "Barvarela Almorzos e Cubalibres".

Domingo 21: A Escola Municipal de Teatro da Pontenova representa a obra "A pantasma do Pazo Tumbiadoiro".

Un ano máis o Concello de Vilalba e a Escola Municipal de Teatro de Vilalba organizan a mostra de teatro na que participan as escolas municipais de teatro de Vilalba, A Pontenova e Castro de Rei ofrecen a representación de tres obras encadardas na mostra de teatro de Vilalba, as obras serán as seguintes:

Venres 12: A Escola Municipal de Teatro de Vilalba representa a obra "2015, Odisea no Teatro".

Sábado 13: A Escola de Castro de Rei representa a obra "Barvarela Almorzos e Cubatas".

A adaptación teatral da novela de Antonio Lozano conta a historia de Suleiman, un neno que farto da terrible situación de pobreza que vive no seu país, Mali, decide marcharse xunto ao seu amigo Musa a Europa. Alí esperan traballar e conseguir suficiente diñeiro para regresar e axudar ás súas familias, pero a viaxe é duro e difícil. Chegarán até a fronteira con Melilla, pero alí o cruzamento do enreixado complicáse. Con todo Suleiman non se dará por vencido e volverá a tentar a viaxe, esta vez por mar.

En 1961 publicouse en Buenos Aires un dos libros máis sobranceiros da literatura galega. O máis editado, lido e traducido. O que todos lembramos con tenrura. O que todos asociamos con algunha vivencia propia ou herdada. Estamos perante unha importantísima celebración para a cultura galega: O 50 aniversario da 1ª edición das Memorias emorias dun neno labrego 

Pedro Brandariz e Víctor Grande presentan Inmedioteces, un show de improvisación teatral dirixido por Oswaldo Digón no que os dous cómicos se enfrontan a unha serie de xogos de improvisación novos nos que o reloxo xoga un papel fundamental. 

O protagonista é un afiador que, en pleno século XXI, percorreo camiños e corrredoiras galegas exercendo a súa profesión: goberna todo tipo de aparellos, capa todo tipo de mamíferos, afía coitelos, tesoiras, navallas... amaña virgos e concencias, cóllelles puntos ás medias, fai ‘piercings’ con arame do Carballliño, etc. Chega á praza ou a un cruce de rúas coa súa roda de afiar e, axudado polo chifre de buxo, fai reclamo á veciñanza e aos feirantes para que lle leven as ferramentas a afiar. Pero o seu labor non queda aí.

Un home criado entre mulleres decide empeñar a súa vida en buscar e atopar o segredo que fai que as mulleres sexan tan misteriosas e exerzan ese poder no xénero masculino. Moitas son as mulleres que nos rodean: nais, noivas, amantes, irmáns, compañeiras … algunha quizais coñeza o segredo.

Diego e Bea son unha parella que fala sobre os distintos momentos da súa relación amorosa, coma quen se confesa. A través das súas palabras e de saltos temporais coñecemos os mellores e os peores momentos da súa historia xuntos. Somos espectadores dos primeiros indicios do romance, momentos de marabillosa incerteza; o apoxeo sensorial e afectivo, marcado pola maxia de dous corpos que se aman; da paulatina decadencia do amor, cando chega a inclemente rutina e fatiga; e da ruptura, cando o encontro xa non é posible e a comunicación é inviable.

Historia dun neno libre, sen prexuízos nin complexos, desobediente e traveso, pero, á vez, inxenuo, moi inxenuo.

Geppeto, co instinto protector dun pai, tenta velar pola súa educación. En cambio, Pinocchio, desobediente, verase inmerso en diversas aventuras, que o farán crecer e madurar como persoa ata acabar extenuado e, practicamente... cun final sorprendente.

Esta é unha interpretación que La Baldufa fai do texto orixinal de Carlo Collodi. Un conto que permite reflexionar sobre valores como a educación, o esforzo, a responsabilidade e a sinceridade.