Concerto

Antía Muíño converteuse nunha das revelacións da nova canción galega cando só contaba cun par de sinxelos publicados. Agora, Carta Aberta, o seu álbum debut editado por Raso, ten case 2 millóns de reproducións e ela foi escollida embaixadora de Spotify España na súa playlist EQUAL, saíndo en rotación nas marquesinas de Times Square (New York) a finais de 2022. O seu rexistro móvese entre o jazz-pop, a canción alternativa de autora e a música tradicional, sendo a súa proposta unha viaxe entre estilos perfectamente guiada pola máxica voz de Antía.

Faltriqueira encarna a corrente máis fresca do panorama xurdido das fontes da música tradicional. Fusionando a polifonía coas percusións e os instrumentos acústicos, este proxecto vocal foxe da ríxida tradición e dota de nova vida a cancións recollidas en Galicia e diversas latitudes.

Cherry Sweet é unha banda de swing composta por tres vocalistas e tres instrumentistas que repasan sobre o escenario o repertorio clásico do xénero dun xeito divertido e contaxioso.

A formación, que comezou a súa andaina en 2015, é hoxe un referente deste estilo na escena galega, tendo participado en eventos como o Festival de Jazz de Noia, As noites brancas de Vigo, ou o Monforte Fusión.

Un concerto diferente , que fai ao publico bailar e gozar desde o primeiro minuto.

Coanhadeira nace en Ourense no ano 2006 coa intención de amosar as fermosas melodías que nos imos atopando a través da tradición oral da cultura galega.

Antía Vázquez (voz e pandeireta), Eloy Vidal (teclado, guitarra e voz) e Pablo Castro (percusións e gaita) forman Alana. Un proxecto musical que mestura a música tradicional con ritmos de base electrónica e pop. A proposta da banda parte das recollidas, un traballo feito coa colaboración de moitas mulleres e homes que desinteresadamente contribúen a preservar a riqueza da música e da tradición.

Carabela é unha das grandes promesas da nova escena galega. O enfoque musical da banda, formada por Ana Moas na voz, Pablo Agra na guitarra e programacións, Alba V. Burke nos sintetizadores e Pablo Pazos no baixo, está enraizado no pop, na electrónica e a música tradicional, compartindo senda con grupos como Fillas de Cassandra ou Mondra, ao tempo que se orienta cara innovacións vangardistas, reflectindo unha visión contemporánea da nosa música que resoa con artistas galegas como Mercedes Peón ou Baiuca. 

Habitación Vudú é unha banda de rock-indie da Limia (Ourense) na que atopamos a José Freiría (guitarra e voz), Xusto Freiría (batería), Rubén Seoane (baixo) e Isidro Vidal (guitarras). O proxecto nace sobre 2011 despois de que os irmáns Xusto e ,José Freiría, ligados á música dende sempre, decidisen dar orde a unha serie de ideas que tiñan compostas. Coa incorporación de Rubén Seoane no baixo, establécese a base de Habitación Vudú que foi tomando forma con diferentes incorporacións ao longo dos anos.

Imaxinade as noites de vixilia e de foliada na catedral de Santiago de Compostela, cando despois dos cantos litúrxicos caía a noite e os peregrinos entoaban cantos aprendidos durante o Camiño. Cada grupo na súa propia propia lingua, acompañados por liras, cítaras, arpas, violíns, tímpanos, gaitas ou zanfonas nun ton festivo e con pasos de danza, entre loa e loa.

Maricarme é o resultado de xuntar tres recoñecidas caras do panorama musical galego: Antía Ameixeiras (Caamaño&Ameixeiras), Cibrán Seixo (Davide Salvado, Budiño) e Migui Carballido (Zeltia Irevire). Os instrumentos acústicos (violíns, pandeiros, bouzouki...) únense a sonoridades máis electrónicas (sintetizador de baixo, pads, pedais...) creando un folk orixinal e poderoso. Maricarme viaxa dende a tradición oral ás composicións propias e presenta un concerto dinámico no que prometen facervos bailar.

Aprender a bailar é en palabras do xornalista musical Carlos Crespo (Fugas) un dos mellores discos producidos en Galicia nos últimos tempos. Anxo Araújo presenta nos escenarios o seu segundo álbum, orixinal e entregado ao pop máis saboroso que pon ao descuberto o lado máis luminoso do artista. O artista emerxe cun disco de sublime pop emparentándose, segundo o crítico Noel Feáns (a Regueifa 2.0), con propostas do indie internacional como os primeiros Vampire Weekend ou os Crystal Fighters.