Exposición

Centro do interese sobre o noso querido e senlleiro Entroido a través dos libros infantís da nosa colección que tratan o carnaval ou forma parte do seu argumento

Hoxe en día a poesía chega a nós dende diversas formas:libros en verso, narración poética e incluso mediante obras de teatro poético, algo que plasma moi ben a frase do título da mostra que pertence a Charles Baudelaire (1821-1987). Aínda así, a poesía conserva unha característica en todos os formatos e é, como ben di a Organización das Nacións Unidas para a Educación, a Ciencia e a Cultura (UNESCO), que “fala da nosa humanidade común e dos nosos valores compartidos, transformando o poema máis simple nun poderoso catalizador do diálogo e a paz”.

A Biblioteca Pública Ánxel Casal conmemora o Día Mundial da Poesía cunha selección en diferentes linguas. 
O sentir non ten parangón, físico ou lingüístico, e a achegarnos a isto foi o que nos levou á elección desta mostra “Amar entre linguas”. Buscamos con esta achega, expandir as fronteiras máis aló do que nós sentimos coa nosa fala, chegar a novos puntos de comprensión sen esquecernos de nós mesmos. Convidamos a todas e todos  a atoparse neste devir literario onde a creatividade e o sentimento guía ao ser.

Ao longo da súa historia o cómic sempre mantivo unha evidente relación con outras artes, tanto anteriores coma contemporáneas a el. Esta mostra bibliográfica pretende ser un pequeno exemplo deste continuo diálogo, presentando algunhas das súas vertentes máis destacables.

Celebramos o Día Internacional do Teatro (27 de marzo) coa mostra bibliográfica infantil "O teatro na aula: 5 guías, 3 clásicos e un feixe de novas propostas". O teatro é unha fonte de valores como o da curiosidade e a indagación que axuda aos estudantes a desenvolver o amor pola aprendizaxe permanente. Pero tamén é unha investigación sobre o que significa ser humano preparando ao alumnado para enfrontarse aos desafíos do mundo real.

O Día Mundial da Poesía é unha efeméride que se vén celebrando desde 1999, cando a Conferencia Xeral da UNESCO fixou o 21 de marzo, coincidindo co inicio da primavera, como o día elixido para conmemorar a arte poética e promover a lectura e escritura da poesía en tódalas súas manifestacións.

Dende a biblioteca Ánxel Casal queremos aproveitar esta oportunidade para render unha homenaxe ao poeta Antonio Machado (1875-1939), do que neste ano 2025 cúmprese o 150 aniversario do seu natalicio.

Durante dúas semanas teremos a exposición "Os Maragatos da porta de San Pedro" no vestíbulo da biblioteca.

Cara a 1880, a primeira xeración dos MARAGATOS da Porta de San Pedro (Lugo), o matrimonio formado por TOMÁS PÉREZ CARRO e VICENTA GARCÍA CARRO, procedente de Santa Colomba de Somoza, no corazón da Maragatería leonesa, asentouse fronte á histórica Porta Toledana da Muralla lucense (a actual Porta de San Pedro), converténdose en lucenses. 

Esta mostra de Juan Barreto reúne 45 fotografías gardadas ata o 2007, momento no que empeza a realizar as intervencións, que sintetizan unha visión persoal a partir do uso de colaxe, a liña e a cor, incorporando figuras alongadas que vense na obra máis plástica de Barreto.  Estas fotografías abordan temáticas como a literatura, a música e referencias a creadores como Federico García Lorca, Luis Cernuda, Manuel de Falla e Eugenio Granell.

Esta exposición trata de mostrar esa parte máis animal na que vemos a un West coñecedor do seu próximo fin, que coa súa obra leva ó espectador a un mundo de desacougo. O inquietante faise presente a través da fragmentación dos cadros, que lle permite o autor xogar con distintas temáticas nunha mesma obra. Deste xeito, e tendo presente sempre o vestixio da morte, Philip West xoga coa sexualidade bruta, os insectos e a natureza, creando un mundo desalentador no que o corrente flúe co inhabitual.
 

En 1996 Jim Morrison escribe The End un tema co que dicía adeus a unha parella sentimental e que derivaría nun lisérxico e famosísimo spoken word. Nesta canción, de extrema pulsión vital, os símbolos entrecrúzanse e lévannos nunha viaxe polo ciclo ciclo infindo da vida. Agora Carlos Aires recolle esta inspiración e afonda na idea de final, na delgada liña que separa vida e morte nun mundo marcado pola violencia, o xenocidio e a ansiedade suicida.