Evento: Morriña Fest: Morat

Morat é un novo grupo que atesoura maxia, talento e cabeza. Fórmano Juan Pablo Isaza, guitarra e voz, Juan Pablo Villamil, guitarra, baixo e voz, Martín Vargas, percusión e coros, e Simón Vargas, baixo e coros; catro colombianos cunha media de idade de 23 anos.

Levan tocando xuntos desde o colexio, así que o proceso proba-erro dos principiantes eles completárono dos 5 aos 20 anos. Os seus principios musicais non tiñan expectativas, nin pretensións, senón que o seu único obxectivo era pasalo ben, tocar para amigos. Iso se, sempre con actitude traballadora, porque a eles impórtalles facer as cousas ben.

Xa universitarios, comezaron a exporse gravar demosde as súas primeiras cancións. Eles confesan que eran moi inxenuos e que simplemente querían ter un disco para mostrarllo á xente nos bares; basicamente para que lles deixasen tocar. Como premio, chegou o seu primeiro concerto no restaurante vegano da nai dun amigo. Un sitio chiquitito en cuxo patio tocaban entre as mesas, As súas cancións anunciaban xa entón que tiñan a alma vella; tanto como mozos a garganta e o corazón.

Empezaron a compoñer de modo moi sincero e inocente, porque para eles é importante ser artista e gozar o detalle: ese acorde que che entusiasma, esa nota que che emociona. Aí é onde atopan a verdadeira felicidade que proporciona o facer cancións. O seu método de composición era e é- integrar por partes: mesturar anacos que se lle ocorren a cada un. Hai que dicir que unha gran virtude de Morat é a falta de ego dos seus compoñentes e aí destacan as súas cabezas pensantes, o seu bo xuízo: en lugar de vivir nun continuo duelo de compositores, cada un saca o mellor de se e os demais o aproveitan para ir sumando. Para eles nunca é a canción que fixen, senón a canción que fixemos; e foi iso o que lles fixo dar o salto.

Contactan con quen sería o seu produtor -Mauricio Rengifo de Cali e o Dandee- e, xa na súa primeira reunión, este proponlles que lle fagan unha canción; alí mesmo, in situ. Eles van e compoñen Mi nuevo vicio en media hora. Foi a canción máis rápida da historia e, xa desde o principio, un tema con moita maxia; tanta que lles cambiou a vida. Mentres acababan de gravar a canción, algo lles dicía que o tema era bo, que ía funcionar, que estaba cheo de talento. Nada máis terminala, Mi nuevo vicio empeza a soar soa -vía Internet- en todos os colexios de Bogotá e a xente poñíaa nas festas sen saber quen era os seus autores. Non pasa nada ata que nunha reunión con xente da compañía discográfica en Miami escóitaa Paulina Rubio e aí desencadéase todo.

De súpeto ao grupo chégalle unha mensaxe dicindo que Paulina quere a canción. Dito e feito: Morat asina con Universal, conseguindo ademais que a artista mejicana déixelles gravar a canción con ela. Todo un acerto, ao que segue o vídeo do tema con Paulina en Los Ángeles. De súpeto desátanse a tolemia e o éxito, con récords de visionados na internet, xente gravándose e subindo covers.