Teatro

Un congreso feminista na cidade de Vigo. Tres amigas da adolescencia que hai anos que non ven. Tres amigas que teñen tres maneiras ben distintos de entender o feminismo... Por exemplo: feminismo radical, feminismo liberal e teoría queer.

Esta é a base de Feminíssimas, unha peza con altas doses de humor, ironía e complicidade para poñer a amizade a proba mentres analizamos -desde a comedia- de que maneira as mulleres estamos a con-vivir neste novo mundo feminista no que nos atopamos mergulladas.

Pasar unha noite con Loles León significa facer un percorrido polo últimos cincuenta anos da nosa historia. Unha viaxe pola súa vida, polos seus momentos máis amargos e polos máis alegres, por situacións tan divertidas como absurdas.

Recordos cheos de emoción que, a través da música (o cabaret, o music hall) trasladarannos a distintas épocas. Pero, como ela di ao comezo da función: "Se non che gustan cousas da túa vida, quen dixo que non as poidas cambiar para representalas nun escenario".

En `A festa do Chibo´ nárranse os últimos días do ditador Trujillo na República Dominicana, o autor válese para iso do personaxe de Urania Cabral, unha exitosa avogada que abandonou o país de forma misteriosa sendo unha nena. Tres décadas despois, regresa para visitar ao seu pai moribundo, o senador Agustín ?Cerebrito? Cabral, un antigo alto cargo do Réxime que caeu en desgraza. Durante esa viaxe, desvelarase o segredo que a protagonista gardou celosamente desde a súa fuxida.

Quen lava as miles de sabas e toallas dos hoteis? No último soto do Italino Grand Hotel está a lavandería. Alí, un personaxe solitario lava, ferro e perfuma a roupa. Vive só, soña entre as sabas e agacha a soedade conversando coas máquinas e xogando ata coa súa propia sombra. Pero un día namórase.

Teatro de actor / clown.nDuración: 55 minutos. Recomendado a partir de 4 anos

Elucubración teatral sobre a figura de Eduardo Pondal e a súa obsesión coa obra que ocupou toda a súa vida como escritor: Vos Eoas.

Dacabalo entre a realidade ficcionada e a fabulación dramática, o bardo bergantiñán, xa octoxenario e consumido pola neurose dos seus últimos anos, compara as súas dúbidas, medos e insatisfaccións creativas, tendo por interlocutores un personaxe nado da súa perturbación e a criada nova da pensión na que está albergado.

BAILAR AGORA é unha sorte de imperativo cara un posicionamento no presente social e persoal a través da danza.
Un impulso por situarnos no tempo actual, no afecto e na emoción que estamos a compartir aquí e agora bailando.

Pomba é un deses seres que cando camiñan parecen non tocar o chan. Coma se levase unhas ás invisibles adheridas ás súas costas que, ademais de alixeirar o seu peso, dotásena dun halo digamos que "diferente?"

É a través da empatía, a coraxe, a perseveranza e sobre todo do seu particular sentido do humor como Pomba logra reconciliarse co seu pasado, gozar do presente e propoñerse un futuro esperanzador.

Ela, como ninguén, é capaz de mostrar que nunca é tarde para un novo comezo. Rara Avis fai honra a todas as criaturas excepcionais que buscan o seu lugar no mundo.

O XOGO: O Premio é unha comedia aceda que fala da situación das persoas dentro dun futuro próximo no que o progreso tecnolóxico e a loita cara ao éxito económico, sentimental e social fose tal, que se viron obrigadas a caer en ?O Premio? como única fórmula de conseguir a felicidade. O Premio é un reallity en directo onde o público vota a quen merece levar o premio da súa vida: morrer logrando a fama. Todo por un soño.

O PREMIO: 24 horas cumprindo o teu soño, 5 millóns de euros e morrer sendo un heroe ou unha heroína.

A pregunta é precisa. Catro personaxes tentan respondela: Un cardiólogo que non sabe nada dos asuntos do corazón, unha muller namorada de quen lle rompeu o corazón e algúns ósos, un home todo ollos envolto nunha coraza e unha muller crisálida converténdose en algo descoñecido para ela.

Medea, nas Metamorfoses de Ovidio, definiu ben o namoramento cando viu por primeira vez a Jasón; Sentín coma se unha frecha cravásese no meu peito ata as plumas. Dor, amor. Gozo, amor.

Un grupo de nómades primitivos chegan ao fin da terra coñecida, un lugar verde onde non para de chover, e por algunha misteriosa razón, deciden deixar de ser nómades e quedar a vivir alí.

E desde aquel día ata hoxe, NÓS repasa a historia de Galicia relatando cronoloxicamente todas as etapas polas que fomos pasando.