Teatro

Sinopse: Onde acaban os recordos que non están ben amarrados? Quen se encarga de levar da nosa mente todas esas historias vividas e de que non nos acordemos delas?  Os recordos da avoa de Uxía van e veñen como as ondas do mar e a súa mirada mesmo parece perderse nun océano profundo. Que lle está pasando? Como Uxía, unha nena de dez anos pode axudar a recuperar eses recordos ou, talvez, acabarán todos na illa da desembranza?

Baseada en: A illa dos recordos de Marta Juia Satorra e Gemma Capdevila; e tamén na Maleta do avó de Juan Hernaz e Fátima Fernández.

Unha muller toma a palabra e proclámase posuidora da súa liberdade. Declara, desafiante, non someterse ás regras da arte no exercicio da súa actividade creativa, nin acatar mandatos dos seus iguais. 

Declara o seu amor pola literatura, a poesía e a lingua do seu país; o seu respecto e admiración polas escravizadas mulleres do seu pobo; e expresa a súa solidariedade e a súa dor polas miserábeis condicións de vida que aquelas teñen que soportar. 

Milán, 1969. Un anarquista falece tras caer pola ventá dunha comisaría na que está sendo interrogado pola policía. En plena investigación xudicial dos feitos, a aparición en dita comisaría dun “tolo” que se fai pasar por diferentes personaxes logrará darlle a volta ás indagacións e descubrir a verdade. Cunha sátira implacable chea de humor, Dario Fo pon en evidencia a natureza da policía, os seus métodos manipuladores e a súa función represora, así como o importante papel dos medios de comunicación na súa busca da noticia e do “escándalo”.

Obsesionada coa figura ausente e controvertida do pai, deportista de elite e militar na guerra dos Balcáns, unha muller, metade galega, e metade croata, narra a viaxe que traza para coñecer a súa familia. Facendo o espectador cómplice de segredos inconfesables e cun pano de fondo, que danza entre guerras históricas e conflictos individuais, dá conta da batalla na procura de si mesma, loitando entre o dramático e o cómico, o testemuño e a imaxinación, e a memoria persoal e colectiva.

Dayana é unha muller emigrante que vive en España desde hai algúns anos. Dayana non consegue escapar dos tópicos cos que se relaciona a unha persoa emigrante, tampouco dos que se relacionan co seu xénero.

Sentiu a necesidade de atopar algunha explicación para que nunha sociedade da europa do século XXI, arrastrase tantos prexuízos respecto ao ambas condicións.

“Esas cousas marabillosas” comeza cando o público vai entrando na sala e é recibido polo actor. Dálles a benvida, axúdaos a se acomodar, e dálles un papeliño que vai xogar no espectáculo. Cando empeza o espectáculo, o público xa leva un cacho dentro del sen sabelo e algúns cun papeliño na man. Cóntase unha historia de case tres décadas que comeza cando... mamá está no hospital: "Fixo unha parvada”, di papá, porque: “resúltalle difícil ser feliz”.

En 1980 Magüi Mira encarnou a Molly Bloom, mítico personaxe da novela de James Joyce, un dos grandes textos literarios do século XX, e namorou ao público e á crítica. Molly vive unha noite de insomnio. O seu pensamento voa sen filtros ata os seus máis profundos desexos, ás veces escandalosos. Molly desvélanos a súa paixón pola vida, a súa relación co sexo, os seus principios femininos. Molly, segura de si mesma, goza da vida que vive e da vida que imaxina.

Somos memoria: sensorial, emocional, semántica e, tamén, selectiva. Percibimos, sentimos, procesamos, repetimos, reproducimos, comunicamos pero tamén manipulamos e esquecemos.
Somos o último paso coñecido do mamífero, o seu teito. Non só nos criamos con leite, mamamos memoria. E memoria damos de mamar.

Illas desertas válese das experiencias e reflexións de dúas dos grandes fracasos da historia, a aventura da aviadora Amelia Earhart e da expedición antártica do explorador Ernest Shackleton. Toda a obra está bañada pola súa transmisión cultural, polo seu camiño vital cara á utilidade desas cousas inútiles.

A comedia máis divertida xamais vista en Broadway!

Gañador do Premio Olivier a mellor comedia, este espectáculo é unha mestura entre Monty Python e Sherlock Holmes. A FUNCIÓN QUE SAE MAL preséntanos a un grupo de teatro amateur na estrea da súa obra de misterio na que, como o propio título suxire, todo o que pode saír mal, sae peor!

Os actores propensos aos accidentes loitan contra todas as adversidades ata a baixada final do pano, cunhas consecuencias divertidísimas e que logran que calquera estale da risa.