Evento: Tosca

Tosca é unha ópera en tres actos, con música de Giacomo Puccini e libreto en italiano de Luigi Illica e Giuseppe Giacosa. Foi estreada con éxito en Roma, o 14 de xaneiro de 1900, no Teatro Costanzi. O texto da obra está baseado nun intenso drama, A Basta, de Victorien Sardou, presentado en París en 1887, onde actuaba a gran actriz Sarah Bernhardt.

Tosca é considerada unha das óperas máis representativas do repertorio verista italiano, pola súa intensidade dramática e por conter algunhas das arias máis belas do repertorio. O argumento combina amor, intriga, violencia, paixón e morte. Xunto a Madama Butterfly e A bohème, integra o trío de óperas máis coñecidas de Puccini.

Musicalmente, a obra mantense no estilo desenvolvido por Puccini ata o momento: continuidade do discurso musical, roto apenas por unha ou dúas arias. As escenas máis impactantes son o Che Deum do final do primeiro acto, e as arias Vissi d'arte (para Tosca) e E lucevan lle stelle (para Mario). Dramaticamente, o segundo acto é dunha intensidade inigualada por outra obra de Puccini.

A acción transcorre en Roma, o 14 de xuño de 1800, cando Napoleón vence aos austríacos ao mando do xeneral Michael von Melas na batalla de Marengo.

A obra

Tosca é unha gran melodrama tráxico, cun transfondo histórico e político particular que serve de pretexto para o desenlace da acción. Os caracteres dos personaxes están hábilmente delineados psicoloxicamente.

É unha historia de enganos e dúbidas. Nada parece honesto e directo; incluso o amor é perturbado polos celos. A tortura de Cavaradossi forza a Basta a confesar, non a el mesmo. Scarpia, o home máis temido de Roma, é asasinado por unha muller doce e inocente. Ata os personaxes secundarios como o sancristán e os gardas tamén actúan en forma deshonesta. O uso inadecuado dos obxectos e as situacións utilízanse sistematicamente para crear unha atmosfera asfixiante de dúbida e sospeita. Incluso algo tan definitivo como a execución de Mario resulta unha "falsa simulación".

A obra comeza coa fuxida da prisión de Angelotti, procónsul da República de Roma, preso no Castelo de Sant'Angelo tras a caída da República. Aínda que é un personaxe secundario, é o disparador de toda a trama.

O Barón Scarpia é o xefe de policía de Roma. Personaxe sinistro e sádico, non vai dubidar en facer uso do seu poder para o seu proveito persoal e satisfacer o seu desexo.

Mario Cavaradossi é un pintor, amigo de Angelotti e amante de Tosca. Aínda que non ten unha participación política activa, simpatiza coas ideas liberais. Cavaradossi é o instrumento de Scarpia para cumprir o seu dobre obxectivo de apresar a Angelotti e posuír a Tosca.

Tosca é unha muller cuxa vida transcorre entre a arte e o seu amante Mario. É sofisticada, con certo aire de frivolidade e totalmente allea aos acontecementos políticos. Un dos aspectos centrais desta obra é a evolución que vai sufrindo este personaxe fráxil, que envolvido en situacións extremas xamais imaxinadas alcanza o carácter dunha verdadeira heroína tráxica.