Charlotte Gainsbourg acepta interpretar a unha bruxa lanzada á fogueira na primeira película dirixida por Beatrice Dalle. Pero a anárquica organización, os problemas técnicos e os brotes psicóticos mergullan gradualmente a rodaxe nun caos de pura luminosidade. Gaspar Noé, director de Irreversible ou Climax, realiza un sorprendente, intenso e multicolor ensaio sobre o cinema, sobre o amor por esta arte e a percepción mesma dunha rodaxe.
Posiblemente a película máis coñecida de Stan Brakhage, da que existe unha versión estendida, The Art of Vision (programada nesta mesma serie, en maio de 2016). Para Fred Camper, Dog Star Man é unha película sobre todo o universo na que as imaxes oscilan entre o telescópico (o sol, a lúa) e o microscópico (as veas, as células). O personaxe central, ese Dog Star Man do título, está interpretado polo propio cineasta.
A diferenza do que sucede noutros períodos históricos, as distintas realidades que compoñen o arco temático da produción experimental recente arxentina superan todo intento por establecer un fío condutor claro e coherente. É así que o presente que transmiten estes films é un contexto que involucra, entre outras cousas, aos debates sobre os pobos orixinarios, a ecoloxía, o traballo e a identidade de xénero cun formalismo rigoroso e expansivo, indefinible no seu hibridez.
Unha figura lanza un golpe a cámara que desata unha reacción en cadea de queimaduras e desintegracións na propia película. Un grupo de suxeitos vestidos de negro transportan un cadaleito polas rúas de Buenos Aires ata as montañas da Patagonia. Unha casa á intemperie é rexistrada minuciosamente como último refuxio fronte ás inclemencias do mundo externo. Unha muller que se parece moito a unha guerrilleira atravesa unha paisaxe selvático volvendo sobre os seus pasos recurrentemente para observar aos seus posibles perseguidores mediante un par de binoculares.
O quinto dos Contos morais de Rohmer conta a historia de Jérôme (Jean Claude Brialy, mellor aproveitado que nunca), un diplomático de vacacións en Annecy. Próxima a data da súa voda, en conivencia con Aurora, unha novelista e antiga amante, proponse conquistar a Laura, unha moza moi nova. Pronto descubrirá tamén a Clara, irmá de Laura. Outro dos filmes que fixeron soado o implacable e transparente estilo de Eric Rohmer, un (meta)relato de inesquecible beleza, sutil e cheo de humor onde o amor e a amizade aparecen como eixos ao redor dos que gravita o filme.
Estados Unidos, 1961-1964
Dirección, fotografía e montaxe: Stan Brakhage
Sinopse: Realizada ao longo de catro anos, a película divídese en cinco partes: Preludio (1961, 25’), Parte 1 (1962, 31’), Parte 2 (1963, 5’), Parte 3 (1964, 8’) e Parte 4 (1964, 6’)
VV.AA., 2013-2020
VV.AA., 1976-2014
BOOMERANG (Julio Otero Mancini, 1976, Super-8 a dixital)
TESTAMENTO Y VIDA INTERIOR (Narcisa Hirsch, 1976, Super-8)
PASSACAGLIA Y FUGA (Jorge Honik e Laura Abel, 1976, Super-8)
SENSACIÓN 77: MIMETISMO (Marie Louise Alemann, 1977, Super-8 a dixital)
GAMELAN (Claudio Caldini, 1981, Super-8)
RESISTFILM (Pablo Marín, 2014)
Francia, 1970
Dirección e guión: Éric Rohmer. Fotografía: Néstor Almendros. Intérpretes: Jean-Claude Brialy, Béatrice Romand, Aurora Cornu
Sinopse: Jérôme, un diplomático de vacacións en Annecy, en connivencia con Aurora, novelista e antiga amante, próponse conquistar a Laura, unha moza moi nova. Deseguido ha descubrir tamén a Clara
Bélxica, España, Francia, 2020
Dirección: Aurel. Guión: Jean-Louis Milesi. Música: Silvia Pérez Cruz. Intérpretes. Animación
Sinopse: En febreiro de 1939, superado pola vaga de republicanos que foxen da ditadura de Franco, o goberno francés opta por confinar os españois en campos de concentración. Nun daqueles campos, dous homes, separados por un arame de púas, establecen unha amizade
