Crista, Carloto e João están a construír un aireado invernadoiro para bolboretas no xardín. Os tres comparten rutinas do fogar, día tras día… E non son os únicos.
Maureen Fazendeiro (Francia, 1989) estudou literatura, arte e cinema na Universidade París VII. Os seus filmes Motu Maeva (2014) e Sol Negro (2019) pasaron por festivais como FID Marseille, Toronto, Mar Del Plata, Viennale, Valdivia, DocLisboa, Vila do Conde e Sevilla.
O documental descobre a historia de Vicente Miguel Carceller, un editor comprometido coa liberdade, que co seu semanario ‘La Traca’ conectou co pobo e mantivo un pulso co poder desde 1909 ata 1939, chegando a ter unha tirada de medio millón de exemplares semanais. Un hedonista, festivo e transgresor que, cos seus artigos e ferintes viñetas contra a igrexa, o rei e xenerais fascistas como Franco e Queipo de Llano, converteu o seu éxito en destino.
Durante a turbulenta ditadura de Pinochet no Chile dos anos 80, unha vella travesti involúcrase nunha arriscada operación clandestina, logo de namorarse dun guerrilleiro mexicano que lle pide ocultar na súa casa perigosos segredos da resistencia.
Nun pequeno pobo de provincias os habitantes viven sometidos ás esixencias de don Justino, o caprichoso cacique local, que obriga á encantadora Mariana a casar con el. Cando Juan, noivo de Mariana, regresa do servizo militar, ha descubrir que perdeu á súa prometida e, para tentar recuperala, recurrirá á axuda dunha bruxa.
Tras se enterar do suicidio de Bernal, Humberto reúne logo de moitos anos a Cristian, Daniel e Gabriela para cumprir o que interpreta como a derradeira vontade do defunto: resolver os conflitos que os alonxaron ao rematar a escola. Obsesionado cun vídeo testemuñal de Bernal onde se poderían ocultar as razóns do seu suicidio e culpándose por desatender a mensaxe no momento apropiado, Humberto embárcase nun exercicio de memoria sobre un pasado que talvez é hora de transcender.
Nicolás Prividera, director de M (sobre a procura da súa nai desaparecida) e Tierra de los padres (sobre a historia arxentina que levou á última ditadura), entérase de que o seu pai padece o mal de Alzheimer. Sente entón que esa ironía do destino obrígao a completar esas películas cunha sorte de terceira parte (triloxía involuntaria, xa que desexaba en cada paso escapar do tema, para volver caer nel), e decide que esa película (a súa despedida dunha cuestión que atravesa a cultura contemporánea) non pode senón chamarse Adiós a la memoria...
Arxentina, anos 70. Unha moza desesperada recorre a unha clínica que fai abortos clandestinos. Ao descubrir que está no seu cuarto mes de embarazo, a doutora négase, pero proponlle vender o bebé a uns clientes seus, ofrecéndolle refuxio na súa casa ata que o neno naza. As perturbadas personalidades de ambas as dúas mulleres tecerán unha estraña e perigosa relación.
Aos seus 63 anos e a piques de se xubilar, Joaquim vese obrigado a cumprir unha serie de estrañas normas para poder cobrar o subsidio de desemprego. Malia saber que non volverá traballar, ten que ir de empresa en empresa pedindo selos que proben que pasou por aí na procura de traballo. Nestes traxectos lembra a súa vida como inmigrante nos Estados Unidos, onde traballou como taxista na cidade de Nova York e onde presenciou numerosas caídas da bolsa de Wall Street.
Dividida en tres episodios, Ripples of life acompaña un equipo de cinema que chega á remota cidade de Yong’ an, un enclave que loita por mellorar o seu atractivo turístico. A súa chegada xera unha onda de optimismo en Gu, a propietaria dun restaurante local que soña con cambiar de vida; e a emoción da veciñanza, xa que a estrela do filme, Chen, é orixinaria de alí. Pero non todo é precisamente harmónico no seo do equipo. A poucos días de iniciar a rodaxe, as tensións medran entre o director e o guionista, que manteñen un interminable debate que abrangue desde o cinema até a vida.
Pierre Duran chega á universidade de Moscú en 1957. Alí coñecerá o mundo cultural da man da bailarina Kira Galkina e o fotógrafo Valera Uspensky. A pesar das novas vivencias e descubrimentos, Pierre non esquece que foi a Moscú na procura do seu pai, un oficial arrestado ao final dos anos trinta.
