Evento: As historias do Kamishibai: teatro de papel

As historias do Kamishibai é un espectáculo que mestura o mundo máxico do teatro de papel e luz tradicional xaponés con despregabres pop-up. Historias da natureza, de amizade, de baleas e fotógrafos aventureiros, de insectos de diferentes cores e de lendas cósmicas. Todo ten cabida no mundo dos soños do Kamishibai.

Nenos e meniñas a partir de 3 anos

Entrada de balde

Que é o KAMISHIBAI?*

Kamishibai, en xaponés, quere dicir "teatro de papel". É unha forma de contar contos moi popular en Xapón. Adoita estar dirixido a meniñas e nenos pequenos que van gozar del en grupo. Tamén é utilizado como recurso didáctico. Está formado por un conxunto de láminas que ten un debuxo nunha cara e texto na outra. O seu contido, xeralmente en forma narrativa, pode referirse a un conto ou a algún contido de aprendizaxe. Como o texto está na parte posterior das láminas o kamishibai sempre necesita un presentador ou intérprete que lea o texto mentres os espectadores contemplan os debuxos. A lectura do kamishibai realízase colocando as láminas en orde sobre un soporte, teatrillo de tres portas que se chama "butai", de fronte ao auditorio, e deslizando as láminas unha tras outra mentres se le ou texto.

Orixe do Kamishibai

Estamos en 1930, nunha das rúas máis populosas de Tokio. De lonxe vese chegar a un home en bicicleta. O home apéase dela e fai soar unha carraca. Pronto empezan a arremolinarse ao redor del decenas de nenos.
É lóxico, o home é un vendedor de lambetadas. Pero, ademais, trae consigo o kamishibai. Saca un teatrillo de madeira do tamaño dun maletín, polo que comeza a deslizar unhas láminas cuns debuxos de trazos grosos e sinxelos. No seu reverso está escrito un texto con rápidas descricións e diálogos vivaces, que o home le. Os nenos escoitan e miran pampos, gritan aterrados, ou rin a pleno pulmón.

O kamishibai nunca falla, é máxico, sempre consegue atrapar a atención dos nenos, facelos atravesar esa liña que separa a fantasía dá realidade.

Este é, pois, a orixe do kamishibai: xurdiu en Xapón, durante a crise económica de finais dos anos 20, como unha fórmula para combater oudesemprego: o home da bicicleta, tras ouéxito d representación, vendía con máis facilidade as súas lambetadas entre os felices nenos.
Tras unhas décadas de declive, nos últimos anos o kamishibai rexurdiu, esta vez xa como unha actividade puramente lúdica e pedagóxica, e fíxoo con tanta forza que a súa maxia estendeuse desde o país do Sol Nacente a outros continentes.

A súa maxia

O kamishibai fascina á audiencia. Une a maxia das palabras co encanto das imaxes captando a atención de todos, especialmente dos máis pequenos. O compoñente teatral do  kamishibai transcende a simple lectura, axuda a conseguir un efecto máxico e de concentración en torno ao conto moito máis facilmente que con outras técnicas.

Ao interpretar un kamishibai prodúcese a interacción  gozosa e compartida entre os membros da audiencia, entre estes e o intérprete, e entre ambos e a mensaxe que o autor quere transmitir. Os nenos asisten en grupo a un espectáculo no que todos xuntos poden gritar de medo ou rir con forza. Isto lles  predispón a compartir vs mesmos sentimentos, experimentando a sensación de grupo e o goce conxunto. O devandito efecto podar ser incrementado polo intérprete adaptando a súa entoación, ritmo e mesmo variando expresións tendo en conta o ambiente creado.
* Documentos de referencia:    IKAJA, Asociación Internacional de Kamishibai de Xapón, nos 1-2 de Kamishibai, Newsletter. Japan.