Rede galega de teatros e auditorios

Estimado ser humano:

Estamos no alén-mundo.

Énos moi grato dirixirnos a vostede por instruccións das deidades mariñas para extenderlle unha formal invitación a participar como xurado civil neste xuízo final ós habitantes da auga.

Os defuntos acusados comparecerán por delitos acuáticos derivados de alteracións do orden oceánico, durante a súa estancia en vida.

Delitos como beber petróleo, ser tentados e comer plástico ou ser perguizosos e deixarse pescar e mutilar sen resistirse o máis mínimo.

Con fío, agulla e dedal enfíame un conto xa! Comezamos a viaxe nun taller de costura, un lugar máxico aos ollos da nena protagonista que escoita contos, coplas, cancións en boca da súa avoa, nai e tía mentres traballan. Contos tan antigos como o oficio da costura. Puntada a puntada percorreremos mundos onde os fíos falan, as caixas de costura abren as portas da fantasía e os bastidores de bordar son ventás onde asomarse a historias prohibidas. Neste espectáculo atoparemos narración oral, música, teatro de obxectos e pezas enlazadas polas coplas do Cancioneiro da Agulla.

Dende Londres, o seu lugar de residencia habitual, Miguel Angel Julián ou o que é o mesmo Soul Teller (narrador de historias da alma) embárcase na súa xira co seu proxecto acústico, onde o feeling, a diversión e a interacción co público están garantizadas.

A presidenta dun Partido ultra-nacional, occidental, homófobo e ascendente, Nicole Wallace, ten que defenestrar politicamente á súa amiga Janet Müller, ideóloga e vicepresidenta, para branquear a súa formación e aspirar ao poder. A filla de Janet, bisexual e ferozmente crítica coa súa nai, comeza unha relación peculiar con Iván, o fillo de Nicole. Ambas as historias, entrelazadas ao longo dun ano de eleccións locais, rexionais, europeas e xerais, levarán ao Partido Nacional ata o máis alto. Xusto ao bordo dun inmenso precipicio.

Adictos somos todos...

Adictos xorde da necesidade de abordar unha problemática que nos afecta a todos: ata qué punto estamos sometidos pola tecnoloxía? Somos realmente libres? Qué tipo de sociedade construímos? Qué panorama exponnos o futuro máis próximo? Realmente merecémonos o cualificativo de "seres humanos"?

Cal é o mellor truco de maxia do mundo? Que fascinantes segredos gardan os ilusionistas doutros países? Estas son as preguntas que intentará responder o atoleirado mago Charles Munro nunha viaxe arredor do mundo para descubrir novas formas de facer maxia e a importancia de coñecer e valorar outras culturas. Un espectáculo completamente en inglés no que o público empregará o idioma de xeito natural e lúdico. Adaptado ás idades e ao seu nivel para asegurar unha experiencia máxica, divertida e educativa.

Que queda tras os aplausos dunha función, xusto cando o pano cae? Que queda tras unha función e tan só unha "luz de traballo" ilumina o espazo? Quen recolle e ordena e limpa o escenario? Como é un escenario baleiro? Que sucede entón? Loop é un escenario como un lenzo en branco. Teatro dentro do Teatro. Danza dentro da Danza. Marca de "fábrica" de Aracaladanza, a linguaxe, o traballo e os misterios do propio escenario converten a Loop nunha dramaturxia visual, libre como os soños que con imaxes, constrúe o que sempre está por suceder sobre as táboas. Esa é a maxia á que aspira Loop.

“Era unha vez unha bela cidade chamada Hamelin. A cidade encheuse de ratas. Ata que alguén fixo soar unha fermosa música”. A versión áspera do conto é máis verosímil e parécese máis ao mundo no que vivimos. No noso mundo, os nenos son os primeiros que pagan. Pagan os vicios dos maiores, as mentiras dos maiores. Neste sentido, o Hamelin que non sabe protexer aos seus nenos é como moitas cidades do noso mundo.

Din que o corazón de Ana é un dormitorio baleiro. Nico quere tatuarse o seu. Están atrapados nun ascensor e pasarán de ser descoñecidos a amigos. Isto pasou fai tres anos, pero viaxando ao pasado, viviremos no presente o que nos veñan a contar. O amor, o sexo, a soidade e os prexuízos da xente serán os temas para tratar. O xornalista con parálise cerebral e a vendedora de caramelos que anda sumida en contradicións, explicarán sen complexo algún as súas vivencias afectivo sexuais para demostrar que cada un de nós, coa súa parálise particular, temos diferentes medos, soños e ilusións.

Cómo hemos llegado hasta aquí é un título que oscila entre o talk show, a autoficción, o panfleto político e a análise social e a viaxe do heroe mitológico clásico, que contén desafíos e emocións universais, só que, aquí, o heroe é unha bollera de Plasencia obsesionada coa súa nai, que cumpriu corenta (ou máis) sumida na precariedade. A dramaturxia é o resultado dun proceso de investigación con distintas fases e que tamén se nutre da propia experiencia das tres artistas involucradas no proxecto.