Ensaio amor é unha peza que a través da música, a danza e o texto aborda o universo feminino das súas creadoras.
Unha violoncellista, dúas bailarinas e unha bebé en escea, reflexionan cos seus cuerpos, coa sú música e verbas sobre sí mesmas como mulleres, artistas, nais e amantes.
Ensaio amor non fala sobre o amor, é un acto de amor; non fala sobre a resistencia, é un acto de resistencia; non fala sobre a maternidade, leva implícita unha realidade.
En 1961 publicouse en Buenos Aires un dos libros máis sobranceiros da literatura galega. O máis editado, lido e traducido. O que todos lembramos con tenrura. O que todos asociamos con algunha vivencia propia ou herdada. Estamos perante unha importantísima celebración para a cultura galega: O 50 aniversario da 1ª edición das Memorias emorias dun neno labrego
O patrón dun circo no que xa non traballa ninguén debido á escaseza de medios e á crise, verase no deber de parodiar a todos os artistas do show para levantar o espectáculo. Pero, para desconcerto do público, as cousas iranse complicando ao longo do transcurso da representación.
María Fumaça presenta novo traballo, Aire, un proxecto musical de celebración da vida. Os artistas convidan o público a viaxar canda eles no tren máis festeiro que nunca houbo nen haberá.. Nos seus vagóns, o ambiente é sempre de festa porque é unha viaxe entre amigas e amigos.
Deste xeito, fan que os asistentes leven con eles un saquiño cheo de bo humor, de cancións-lambetadas e ritmos-aloumiños, tamén auguiña fresca por se aperta a sede e unha boa dose de espíritu lúdico para viaxar a paso lento e sen destino certo.
A través da música contarase a historia dunha bolboreta que vai polo mundo na procura de algo que lle faga feliz ao seu novo amigo Gali, un neno que vive en África e está moi triste. As e os rapaces asistentes embarcaranse deste xeito nunha viaxe musical arredor do mundo pasando polo Brasil, Cuba, Xamaica, os Balcáns, Os Estados Unidos, Galicia e outros lugares máxicos.
Cantarase co público os retrousos de melodía de variados xéneros musicais como a bossa-nova, o rap, o son cubano, o reggae, o ska...
Dirección: Sergio Macías
Elenco: Tone Martínez, Bea Campos, Omar Ferrín e Martín Martínez
Interpretación e creación: Raquel Hernández, Artús Rei y María Costa
Texto, dirección e iluminación: Pedro Fresneda
Outras notas: Raquel Hernández
Espazo escénico: Teatro Ensalle
Produción: Teatro Ensalle
Ficha artística:
Autoría: Jokin Oregi
Dirección: Álex Díaz Monsalve e Javi Tirado
Tradución: Sandra Romarís e Xocas López
Escenografía e monicreques: Javi Tirado
Iluminación: Anxo Graña
Son: Anxo Graña
Vestiario: Mari Seoane
Música: Santiago Ramos
Elenco: Rocío González e Toni Salgado
Voz en off: Alfonso Agra
Deseño Gráfico: Le Gráfica
Produción: Mercedes Castro
Divertida proposta didáctica dirixida a un público familiar no que a complicidade co público é a ferramenta para que o espectador disfrute dunha maxistral clase de enxeño.
Odaiko amosa instrumentos super novidosos e virtuosas composicións feitas por eles mesmos e que, xunto cunha sorprendente posta en escena e o humor retranqueiro, fan deste espectáculo outro éxito asegurado.
Actuación dentro da Rede galega de teatros e auditorios.
Autor e director: Cándido Pazó
Elenco:Toño Casais, Artur Trillo, María Ordóñez e Dani Trillo
Foucellas. Da historia ao mito. Do mito á ficción teatral.
