Teatro

Hugo é diferente. Gústanlle moito os avións e tamén toca o piano. Laia visita a Hugo cada día. A Laia gústanlle falar e as plantas. Hugo ten TEA. A máis recente creación da compañía Os náufragos teatro é Hugo, unha peza teatral que aborda o tema do trastorno do espectro autista na infancia. Unha peza chea de sensibilidade e empatía que fala da da diversidade, da convivencia e da beleza de sermos diferentes. A peza está dirixida polo dramaturgo Gustavo del Río e o texto foi creado co asesoramento e colaboración de ASPERGA, a asociación galega de síndrome de Asperger.

“O estranxeiro non só é o outro, nós mesmos fómolo ou serémolo, onte ou mañá, ao chou dun destino incerto: cada un de nós é un estranxeiro en potencia.”

Tzvetan Todorov

Iphixenia na porta do súper é unha revisión contemporánea do mito clásico de Eurípides. Unha brillante versión premiada como mellor texto do 2015 nos UK Theatre Awards for Best New Play. Estreada xa en varios países cun éxito rotundo, a súa adaptación ó español consagrou á actriz María Hervás conseguindo o premio Max á Mejor Actriz Protagonista, Mejor Espectáculo Revelación e Mejor Versión Teatral.

“Era unha vez unha bela cidade chamada Hamelin. A cidade encheuse de ratas. Ata que alguén fixo soar unha fermosa música”. A versión áspera do conto é máis verosímil e parécese máis ao mundo no que vivimos. No noso mundo, os nenos son os primeiros que pagan. Pagan os vicios dos maiores, as mentiras dos maiores. Neste sentido, o Hamelin que non sabe protexer aos seus nenos é como moitas cidades do noso mundo.

"Eu, Fraude" é o lugar de encontro entre a poesía, a canción e o escénico que nos impulsa, en forma de viaxe emocional e con visión positiva e esperanzadora, a liberarnos das caretas autoimpostas pola sociedade que nos separan de nós mesmas e das demáis. É, claramente, unha historia de amor propio.

Cancións, poemas e textos de composición orixinal conforman un espectáculo co que presentarse con frescura e singularidade dentro do sistema teatral galego.

Antes ou despois, unha brecha vital e emocional ábrese e imponse entre pais e fillos. No caso desta obra, a ausencia da nai desencadena unha fase que complica a comunicación entre un pai e a súa filla de dez anos. É entón cando o pai recurre á literatura para restablecer as pontes coa filla. O obxecto da obra é mostrar a biblioteca como unha sucesión de ventás abertas ao mundo. Máis alá dun mero contedor de libros, a biblioteca reivindícase como un espazo de gozo poderoso que ensancha a mirada e que nos axuda a coñecernos e a vivir mellor.

Cando pensamos que o sabemos todo, igual é o momento de pensar que non temos nin idea. Ou igual a nosa versión dos feitos non é a única boa. É máis, igual é a peor versión de todas. Que quero dicir con isto? Non o sei. Pero estame gustando escribilo. 

Ultranoite volve de maneira regular a Compostela, sempre na Sala Capitol, que se convertirá na nova plataforma de amarre do espectáculo máis veterano da escena galega.
A Ultranoite volve en decembro con novos números, para ofrecer un contrarrelato retranqueiro da actualidade. Serán catro funcións cos mesmos números, aínda que nunca se pode asegurar que todas sexan iguais.

Ultranoite volve de maneira regular a Compostela, sempre na Sala Capitol, que se convertirá na nova plataforma de amarre do espectáculo máis veterano da escena galega.
A Ultranoite volve en decembro con novos números, para ofrecer un contrarrelato retranqueiro da actualidade. Serán catro funcións cos mesmos números, aínda que nunca se pode asegurar que todas sexan iguais.

O Auditorio de Galicia acolle a representación da obra de Arthur Miller As bruxas de Salem, con dirección de Nuno Cardoso, nunha función promovida en colaboración co Centro Dramático Galego. A obra está baseada na persecución e xuízo por bruxería na pequena comunidade americana de Salem no ano 1692. Persecucións que non están baseadas na verdade, senón en rumores e mentiras que teñen a intención de facer dano entre os inocentes, conseguido que ninguén este a salvo de vinganzas.