Percorrido autónomo a través dunha selección de pezas da colección do museo que mostran distintas accións e acontecementos que supuxeron avances na consecución dos Obxectivos para o Desenvolvemento Sostible. Un itinerario que procura na pasado inspiración para a construción dun futuro máis xusto e sostible.
Percorrido autónomo a través dunha selección de pezas da colección do museo que amosan distintas accións e acontecementos que supuxeron avances na consecución dos Obxectivos para o Desenvolvemento Sustentable. Un itinerario que procura no pasado inspiración para a construción dun futuro máis xusto e sustentable.
Esta nova proposta do Espazo CreOu trátase dunha exposición de esculturas de Javier Bello Souto, con formación escultórica na Escola de Arte Pablo Picasso. O autor , veciño de Ribadavia, achega coas súas obras ás representacións dos distintos oficios tradicionais reservados para as mulleres baixo un enfoque crítico e de xénero. A serie " Oficios de mulleres rurais galegas" pon en valor e visibiliza a figura da muller galega como peza fundamental e non recoñecida do sistema de producción tradicional. Reivindicando así o traballo non remunerado das mulleres.
Os primeiros bocexos de literatura aparecen recompilados nunha vellas carpetas que el mesmo titulou xa na vellez como Trangalladas de meniño…Parvadas aquí vemos xa xogos de creación literaria e de rima de elevada calidade para a época na que foron feitos.
O proxecto de construción dos instrumentos musicais medievais representados no Pórtico da Gloria da Catedral de Santiago de Compostela (1990-1991), desenvolto por un equipo multidisciplinar de expertos internacionais baixo a dirección dos profesores José López Calo e Carlos Villanueva, foi posible grazas ao mecenado da Fundación Barrié.Varias daquelas pezas se expoñen na presente exposición que está adicada á memoria de tres persoas que tiveron unha grande influencia no desenvolvemento do proxecto: José López Calo, Serafín Moralejo e John Wright.
O Arquivo Histórico Universitario de Santiago a través da exposición titulada: “Crónica dunha custodia”, quere dar a coñecer a súa propia e extensa historia, tan vinculada á da Universidade da que emana o rico patrimonio documental que acolle, xestiona e conserva. Mediante o percorrido cronolóxico que se propón a partir dos principais fitos históricos que repercutiron, dun xeito ou doutro, na súa xénese e evolución, pretende amosar tamén o proceso de conformación do seu corpus documental ao longo do tempo.
Tras o seu paso pola Virreina Centre de l'Imatge de Barcelona, a Casa de Iberoamérica de Cádiz e o Museo Universitario de Arte Contemporánea MUAC da UNAM en Cidade de México, a exposición Nova Babilonia. Designar ou non un traballo como arte é unha decisión táctica, primeira retrospectiva achega do traballo do artista, crítico cultural e activista Marcelo Expósito chega á Coruña a través da Fundación Luís Seoane, onde permanecerá ata o próximo mes de outubro.
Pintor e glicéemaker autodidacta. Debuxa desde moi pequeno e empeza a pintar ao óleo con 18 anos. Realiza paisaxes coloridos xeralmente inventados, aos que chama "Paisaxes soñadas", inspirándose na música, na natureza que lle arrodea ou de lugares que visita, en obras de pintores que lle gustan etc. Desde 2012 traballa case exclusivamente con acrílico sobre lenzo e desde 2017 realiza obra gráfica sobre papel, glicée, traballos que comeza a man en papel e finaliza no pc, imprimíndoos e enmarcándoos posteriormente no seu estudo.
Percorre a súa infancia e mocidade, desenvolvidas na Coruña e en Madrid, entre 1922, ano do seu nacemento, e 1936, cando se exilia coa súa nai a París. Para facelo emprega imaxes dela, da súa familia e dos lugares onde viviu e estudou. Van acompañadas dun fío condutor e dunhas breves palabras de María entresacadas das súas memorias, publicadas en 1980 en francés co título de "Résidente privilégiée", nas que relata os seus recordos sobre un aspecto concreto da súa vida ou familia.
Deste traballo encargáronse Xosé Manuel Alfeirán e David Carballal.
Son Sofía Cabrera, unha artista da miña época con alma antiga, móvome entre varias técnicas e medios expresivos, traballo moito coa pintura, sobre todo con óleo con espátula sobre lenzo, acrílico sobre metacrilato, a composición dixital desde unha obra previamente realizada ou o debuxo adoitan formar parte dos meus procesos.
Considérome unha persoa moi observadora da sociedade actual, traballo con situacións que me arrodean.
Calquera medio expresivo é unha voz que pode ser oída e xerar unha pegada ou unha mensaxe.
