Fanny Mendelssohn: Abertura en Do Anna Clyne: Dance for Cello and Orchestra Ludwig van Beethoven: Sinfonía núm. 8 en Fa maior, op. 93
Volve un dos artistas imprescindibles para o panorama musical nacional. Volve Sergio Dalma. E faino cun novo álbum inédito titulado ‘Sonríe porque estás en la foto’. Un novo disco co que o artista celebra con vitalidade e ledicia a súa impresionante traxectoria musical. Sergio quixo transmitir nas súas novas cancións o vitalismo e actitude que lle caracterizan nesta época da súa vida. O resultado é un son fresco e certamente oitentero, tremendamente pegadizo, rexistro co que Dalma se sinte moi cómodo, pero sen perder o “estilo Dalma” das grandes baladas que lle caracterizan.
Unha das misións da Real Filharmonía de Galicia é o seu compromiso coas novas xeracións de músicos, sexan intérpretes —a través da Escola de Altos Estudos Musicais—, compositoras/es —mediante encargas ou co Obradoiro de composición— ou novas/os directoras/es —coa organización deste novo taller de dirección.
As sopranos Emilia Pérez e Lucía Iglesias e o barítono Lucas López protagonizan este serán lírico no que poderemos escoitar algúns fragmentos de óperas moi coñecidas. As vodas de Fígaro estreouse en 1786, co preceptivo “final vienés” imposto polo emperador, que prohibía presentar óperas tráxicas no seu Teatro Imperial. Máis liberdade creativa tivo Rossini, que en tres semanas compuxo O Barbeiro de Sevilla, baseada tamén na triloxía de Beaumarchais e, como era o seu costume, reutilizando música anterior.
Posuídora dunha linguaxe poliédrica, Raquel García-Tomás comparte moitos códigos sonoros co gran público. Este desexo comunicativo impregna Ceci n’est pas une valse, co-encargo da Real Filharmonía, que parafrasea musicalmente o cadro de Magritte e o texto de Foucault. Unha visión do mundo ben diferente é a de Bruckner, o compositor solitario e tímido que buscou ata a anguria o recoñecemento da crítica. Inseguro das súas creacións, que adoitaba revisar, a Sinfonía núm. 4 —chamada “Romántica” por el mesmo— gozou dun grande éxito na vida do compositor.
A cita anual de Cineuropa coa Real Filharmonía de Galicia vén este ano da man de Steamboat Bill Jr. (en galego traducida como O heroe do río), o filme que en 1928 dirixiron Charles Reisner e Buster Keaton, quen tamén a protagonizou. Para esta comedia muda, o director e compositor Timothy Brock escribiu, en 2003, unha banda sonora na que pasea pola ironía, a dozura e a extravagancia da película, a través dun traballo orquestral cheo de matices.
Discípulo de Lully, o compositor barroco Jean-Féry Rebel foi o director do aclamado conxunto Les 24 violons du Roi. A súa obra Les Élements percorre en sete seccións o singular camiño que vai desde o caos inicial á orde e beleza que os catro elementos traen ao universo: as frautas representan a auga e o aire; o baixo, a terra, mentres que os violíns simbolizan o lume. Este programa prosegue coa suite da ópera Céphale et Procris, da compositora e famosísima clavecinista Elisabeth Jacquet de la Guerre, obra que a fixo célebre no París de 1694.
Unha temporada que ten como lema Inconformistas tiña que dedicar un lugar salientable a Beethoven, quen asumiu enormes riscos construtivos e estéticos, renovando tanto a linguaxe musical como o sentido ético da existencia. Do seu ballet As criaturas de Prometeo só se conserva a música, na que a abertura é unha parte esencial. Inconformista foi tamén Marianne von Martinez, quen, a pesar do seu recoñecemento como compositora, nunca puido ocupar un posto profesional como o de Konzertmeister, cargo que si ostentou o seu compatriota Mozart.
Raquel García-Tomás é a compositora en residencia da presente temporada; a súa obra Las constelaciones que más brillan ofrece unha ollada luminosa ao cosmos, con sons agudos de estrelas e graves de nebulosas, e con Ravel como luz inspiradora. Szymanovski, o compositor polaco máis importante despois de Chopin, evoluciona desde o impresionismo ata a música de raíz popular alla maniera de Stravinski; un exemplo é o Concerto para violín núm. 2, de 1933, unha explosión de alegría a pesar da tristeza da súa vida persoal e política.
