Desde a antítese ou retórica, PLASTIC plantexa unha recuperación da memoria corporal desde dentro cara fóra. Cómo emanan substancias desde o noso interior e as podemos trasladar a un código plástico - estético e conservalo

Partindo do corpo como contenedor, como si dunha barbie se tratara, ese plástico como contenedor que perdura ao longo do tempo, inmobilidade corporal desde o vaciado.

Un traslado emocional pola traxectoria persoal e artística do meu propio corpo, datas, pegadas, obxectos, estimulación sensorial e cicatrización corporal lévannos ás ideas referenciais da historia da arte, xogos lumínicos e transposicións.