Rede galega de teatros e auditorios

SOGA E CINSA, tríptico renacentista para 11 bruxas en 101 minutos, aborda a Caza de bruxas en Europa nos séculos XV, XVI e XVII co obxecto de visibilizar o xenocidio que supuxo e a súa perversa conexión co desenvolvemento do sistema capitalista.

Horror, humor, reflexión, plasticidade e emoción son as pócimas principais deste conxuro teatral. Unha sucesión de paisaxes espectrais e inesperadas irrompen a escena para que os corpos expresen a súa danza esquecida, nunha peregrinaxe de sombras espectrais que procura as luces da xustiza e do recoñecemento.

Elenco artístico:

SÓ é a traducción ao galego de solo. Esta palabra conecta na nosa cabeza coa tristeza, a morriña, o illamento ... pero SÓ  é moito máis que iso. Ten moitas acepcións que hai que unir para entender o concepto deste espectáculo.

Un personaxe  único na súa especie. Un personaxe obsesivo, cuadriculado, meticuloso e excéntrico rodeado dun sinfin de obxectos que se escapan ao seu control e cos que xoga para dar forma ao seu mundo.

Elenco: Mercedes Castro

"A terra non é miña, eu son da terra"

A partir do libro O home que plantaba árbores de Jean Giono.

Inspirado en acontecementos reais, Semente. O home que plantaba árbores é unha historia inesquecible sobre o poder que o ser humano ten de influenciar o mundo ao seu redor.

Narra a vida dun home e o seu esforzo solitario, constante e paciente, para facer do lugar onde vive un lugar especial.

Elenco: Óscar Ferreira e Andrea Bayer

Ris Ras é un espectáculo pensado para enredar, rir e bailar, un espectáculo musical e teatral para os máis pequenos/as da casa onde a palabra e as brincadeiras están presentes para levarnos á tradición oral galega.

Duración: 45 min, Idades recomendadas:  de 1 a 8 anos.

QUÉN DIXO MEDO?

O medo é libre.

Quen ten cú ten medo.

A mil cousas, á escuridade, á morte, a quedarse en branco nun escenario...

Blanco e Digón xogan, literalmente, arriscan, brincan co público, avisan... Parte deste show será improvisado, o propio espectador, libremente, decide a temática a tratar.

Tan só unha parte, eh?

Paula está moi contenta porque o seu pai contoulle un  conto de animais e regaloulle un xilófono.Para darlleas grazas,vai tocarlle unha canción, pero cando empeza a practicar, dunha caixa máxica comezan a saír os animais que aparecían no libro,e grazas a eles descubrirá moitas cousas.

Qué animaliño é?, é unha obra para bebés que lles fará gozar, coñecer e recoñecer as cousas que ven ao seu redor . A través de diferentes elementos sensoriais (bolas de la, burbullas de xabón, confeti, instrumentos, sons…) os máis pequenos da casa gozarán desta emocionante aventura

Lugares que xa non existen. Esquecín como ulía aquela rúa. Non sabía como recuperar a sensación de antes. Miña avóa, Pura, naceu nunha casiña no centro da cidade. A Coruña. Esa casiña xa non está. A primeira vez que foi ó cine estaba co meu avó. El sempre contaba moitas historias, lendas urbanas, cousas que as veces non pasaron pero que forman parte das xentes dun lugar. O Cine París. Había moitos cines en cada barrio, lugar de encontro.. Agora o cine París é un no lugar. Un sitio que podería estar en calquera outra parte, calquera outra cidade, un espazo que non ten nada de memoria.

Elenco: Javier Gutiérrez,  Mónica Regueiro, Daniel Pérez  e Vicky Luengo

A pregunta é precisa. Catro personaxes tentan respondela: Un cardiólogo que non sabe nada dos asuntos do corazón, unha muller namorada de quen lle rompeu o corazón e algúns ósos, un home todo ollos envolto nunha coraza e unha muller crisálida converténdose en algo descoñecido para ela.

Medea, nas Metamorfoses de Ovidio, definiu ben o namoramento cando viu por primeira vez a Jasón; "Sentín coma se unha frecha cravouse no meu peito ata as plumas". Dor, amor. Gozo, amor.

Porvenir conta a historia de catro amigos de toda a vida que, azuzados pola deusa da fortuna, enfróntanse á incómoda pregunta de como queren vivir a madurez das súas vidas. Son eles os que levan as rendas da súa existencia ou, pola contra, simplemente déixanse levar pasivamente polos seus quefaceres cotiáns...? Porvir non dá solución a pregúntaa pero si reivindica o feito mesmo de expola e, sobre todo, a necesidade de atopar tempo para pensar nela. Dámosnos/Dámonos o momento para reflexionar sobre o que queremos como seres humanos e por que o queremos?

Por cada respiración, por cada bágoa e por cada pinga de suor. Pioneiras/ Aitzindariak aúna nunha experiencia de danza a infinitos tipos de mulleres, abandera o cliché e destrúe o prexuízo sobre o xénero. Homenaxea ás pioneiras, as que iniciaron a batalla pola igualdade, acompaña ás que seguen pelexando, e conmemora ás que non tiveron a oportunidade de vencer.